Omega's Melancholy

SPECIAL CHAPTER

Nakakapanibago ang mga sumunod na Umaga, kahit ganun man.. Kailangan kong kumilos para mabuhay.

Ayokong umasa sa tulong ni Kaito. Kahit na best friend ko siya may tendency padin na hanapin ako ng lalaking iyon.

Imbes na lumipat ako sa binigay niya sakin na apartment ay tumigil ako sa isang remote na Lugar. Isang Lugar kung saan walang nakakakilala sakin. Tinapon ko ang anumang contact ko sa lahat.

Naging palaboy ako hanggang sa mawalan ng Malay.

Isang rogue ang nakakita sakin AT dinala sa kampo Nila, nakakatakot man silang tingnan pero nagpapasalamat ako sa kanya dahil hindi na ko susumpungin ng heat ko hanggat hindi kmi nagkakasama.

_____________

SA aking paggising ay nakita kong iba ito sa mga tinitirahan namin sa City. Mas simple lang ito. Kaunting mga gamit pero maraming mga libro sa sahig na Tila may pinagaaralan itong formula. Nakarinig ako ng yabag papalapit sa pinto pero Imbes na matakot ay mas lalo ko pang nilakasan ang aking loob.

Matapang kaya akong omega. Kaya hindi dapat ako matakot sa mga mangyayari dahil kaya ko ang sarili ko.

Kinapa ko ang tiyan ko at nagbulong ng dasal na itinuro sakin ng aking ina.

Kaya natin ito... Anak... Kahit wala ang ama mo.. Dadating din ang araw na makikilala mo din siya.

Isang lalaking may silver hair na buhok ang pumasok sa silid at may dala itong lugaw.
"magandang Umaga." nakangiti ito bati. "ayos na ba ang pakiramdam mo?"

Hindi ako Makatingin sa kanya sa pangambang baka magkaroon ng epekto ang heat ko pag tinignan ko siya sa mga Mata.

"hmm.." iling ko dito. "uh.. A-ano-"

Nakatingin lng sakin ang lalaki at hinihintay ang pagsasalita ko.

Ang huling sinabi sakin ng lalaking iyon ang magpapabago sa buhay namin ng nasa sinapupunan ko.

"you can stay. I'm willing to take the risk."

AUTHOR'S NOTE. ❤️❤️❤️

-SEASON 1 HAS ENDED SO.. I'M JUST RELAXING FOR A BIT. SUGGESTING MYSELF TO FIND A SUITABLE JOB TO BUY A NEW PHONE.. SO

GOMENASAI. 😎😎