Drogi pamiętniku.
Nazywam się Ola i mam ochotę już teraz opowiedzieć ci wszystkie swoje sekrety.,ale najpierw musimy się poznać. Nie chcę traktować cię jak zwykły notes na przemyślenia (nie traktowałam tak żadnego z wcześniejszych). Opowiem Ci o sobie, o moich sekretach nowych i starych. Przyznam się do błędów i opowiem o wygranych kłótniach.
Nie znamy się długo, dlatego opowiem o sobie krótko. Jestem nienaturalnie nieśmiała(nie wiem co to znaczy dokładnie). W tłumie ludzi w klasie czy gdzieś indziej gdy mam się wypowiedzieć, nawet na najprostsze pytanie np. Czym jest liść nie potrafię powiedzieć nic. W takich chwilach czuję jak coś ściska mnie za gardło tak mocno że, najpierw czuję łzy w oczach, a głos w mojej głowie do tego opisuje mi każdy możliwy scenariusz co się stanie gdy coś odpowiem. I kończy się na tym że, wszyscy mają mnie za głupią dziewczynę która ciągle czyta książki, coś rysuje i pisze w czarnym notesie. Tak jest.
Natomiast w domu mogę kłócić się na każdy temat. Codzień. Prawie codzień kłócimy sie z tatą o prawie wszystko. To jest najgorsze podczas takich sprzeczek gdy patrzę tacie w jego blado niebieskie oczy i widzę w nich chęć uduszenia mnie za to że mu się sprzeciwiam albo pokazuje że nie ma racji. W takich chwilach wycofuję się do pokoju i próbuję zapomnieć te oczy.
Oprócz tego że, jestem nieśmiała lubię czytać.Kocham książki a szczególnie ich zapach jest dodatkową przyjemnością. Uwielbiam powieści Nicolasa Sparksa, Stephena King'a, Jane Austen. Mieszanka różnych powieści, wiem. Ale bardzo je lubię.
Lubię słuchać muzyki w nocy gdy wszyscy śpią. Dźwięk i słowa stają się wyraźniejsze.
Lubię gdy w sobotni poranek budzą mnie ciepłe promienie słońca ogrzewające moją bladą twarz.
Nie wiem co Jeszcze miałabym ci powiedzieć na mój temat. Większości dowiesz się w swoim czasie.
Dodam Jeszcze to że, boję się. Potwornie się boję. Cholernie się boję.. Wszystkiego. Boję się ludzi i ich opinii. Mam tak od podstawówki. Czuję jak na mnie patrzą i coś szepczą. Nie wiem czy to o mnie, ale moja podświadomość mówi mi że to o mnie bo jestem dziwna. Boję się że popełnię kolejny głupi błąd i będą się śmiać lub popełnię duży błąd i będą na mnie krzyczeć aż znów zaleję się łzami. Mam tak od zawsze.
A przyjaciele?
Dobre pytanie.... Na razie spotkałam dobre koleżanki a przyjaciela, takiego dobrego jeszcze nie spotkałam. Może to ty będziesz świadkiem gdy go poznam. Chciałabym w końcu mieć kogoś takiego jak prawdziwy przyjaciel. Może wtedy to temu przyjacielowi opowiadałabym o sekretach i problemach.
Jutro opowiem więcej.
Do jutra.
CZYTASZ
"Kartki z pamiętnika".
ContoW pamiętniku możemy wypisywać wszystkie sekrety bez obawy że ktoś się o nich dowie. Chowamy go jak najlepiej by nikt nie dowiedział się o naszych tajemnicach. Mimo dobrych kryjówek tajemnice wychodzą na jaw. Ciekawe jak?.... Oto kilka różnych opowia...
