Savage Queen

22

Ξύπνησα από τον εκνευριστικό ήχο ειδοποιήσεων του κινητού μου.

Άνοιξα τα μάτια, και προσπάθησα να συνηθίσω το φως της ημέρας.

Συνειδητοποίησα πως βρίσκομαι στον καναπέ του σαλονιού μου, και τότε ήταν που θυμήθηκα τι έγινε χθες.

Με πήρε ο ύπνος στον καναπέ, όσο βλέπαμε ταινία με τον Φίλιππο, ο οποίος λογικά έφυγε γιατί θα βαρέθηκε να βλέπει ταινία μόνος του με μια κοιμισμένη δίπλα του.

Σηκώθηκα από τον καναπέ, και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα, με την μοναδική ελπίδα να βρω κάτι να φάω.

Ώπα

Μόλις είδα αυτό που νομίζω?!

Ο Φίλιππος, χωρίς μπλούζα

Όχι, πλάκα κάνω

Κάτι καλύτερο...

ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ

- Καλημέρα. Πώς κοιμήθηκες;
Είπε, μόλις αντιλήφθηκε την παρουσία μου.

- Μια χαρά. Να σε ρωτήσω κάτι; Τι φτιάχνεις;
Ρώτησα φανερά περίεργη.

- Κρέπες. Μήπως έχετε Μερέντα, γιατί έψαξα και δεν βρήκα κάτι;

- Μισό λεπτό, να την φέρω. Την έχω σε μυστική κρυψώνα.

Φυσικά και κρύβω την μερέντα.

Επιστρέφω από το δωμάτιο μου με τον κουβά γεμάτο μερέντα. Ξαφνικά, η κουζίνα είναι πεντακάθαρη, και το τραπέζι στρωμένο με τις κρέπες απλωμένες στην επιφάνεια του.

- Έλα να φάμε, θα κρυώσουν.

Για να μην τα πολυλογώ, οι κρέπες ήταν τόσο νόστιμες, σε σημείο που έφαγα έξι από αυτές. Ο καημένος ο Φίλλιπος θα με έχει περάσει για καμιά φάλαινα που τρώει ότι βρει μπροστά της.

Τέλος πάντων. Είχαμε φτάσει την συζήτηση, που λέτε, σε ένα πολύ άκυρο σημείο. Για την ακρίβεια σε πολύ κριντζ σημείο.

- Εσείς τα κορίτσια ντρέπεστε πάρα πολύ να πιάσετε τα τέτοια των αγοριών. Δηλαδή, τι? Φοβάστε? Αηδιάζετε?
Είπε σε κάποια φάση της κριντζ αυτής συζήτησης.

- Λες ότι είμαι δειλή να κάνω κάτι τέτοιο?
Ρωτάω θιγμένη.

- Πάμε ένα στοίχημα? Αν εσύ μου τα πιάσεις, θα σου κάνω στριπτίζ. Αν όμως δεν το κάνεις, θα κάνεις εσύ στριπτίζ. Τι λες;
Πρότεινε, και ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του.

- Μέσα!
Είπα αποφασιστικά, λόγω του φεμινιστικού μου ενστίκτου.

- Έλα λοιπόν.
ΤΙ? ΤΩΡΑ?