Hatıralar kaybolmuştu yavaşça sessizce ya toprağın altında yada üstünde belkıde hala o ağacın dalında beni ben yapan tüm hatıralar kayboldular kimsesiz ve çaresiz kalmak bu
zihnindeki o büyük boşluk deli olduğunu düşündürür her gece
Bunun farkındalığı kalbime ağır geliyordu
Hızla kalkan göğüs kafesinin kontrolünü elıne almaya çalışmadan nefesine odaklan
bir kadının göz yaşına
Kocaman kentte yanlız ve korkak bir kadındüşün
İçinde kocaman çığlıklar barındıran bir kadınC.G
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sadece Biraz Sensizim #Wattys2018
Poetry"Sen hayatına devam ederken, Ben sensizliğe bile aşık oluyorum 160218 22:47