That Smirk Gives Goosebumps

PROLOGUE

What if these cassanova boys meet these not so ordinary girls that has a deep secret that must not be revealed.

Would they have the courage to know it ?

what if they happen to know it..would they be able to understand
what they are and what they do?

And will the hearts of these gorgeous who doesn't care  about boys fell for these cassanovas who only play girls' feeling ?

~They are not man hater..they just don't care..~

They have intention so they set aside their emotions...

Would these cassanovas be able to get their FULL attention?

Paano kung ang paglapit mo sa babaeng nagugustuhan mo ang posibleng maging dahilan ng panganib sa buhay mo..are you going to take a risk para lang manatili sa tabi niya?

O iiwas ka nalang para sa kaligtasan mo at sa ikapapanatag niya?

Susugal ka ba para sa nararamdaman mo na bumubuhay sayo o iiwas ka para sa kaligtasan mo na unti unting pumapatay sa puso mo?

.

.

.

.

.

_CHAPTER 1: Renville Academy

                     *Mizukie's POV*

Idinilat ko mula sa mariing pagkakapikit ang mga mata ko.
Sobrang sakit ng ulo ko na para bang pinalo ng martilyo. And it fucking hurt as hell!
Napakadilim ng paligid..napakalamig..

Inaninag ko ang paligid ko pero napapikit ulit ako sa biglaang pagtama ng liwanag sa mukha ko.

Malabo ang nakikita ko pero malinaw sa pandinig ko ang ingay sa paligid ko

Unti-unting luminaw ang paningin ko ..

A-Anong ginagawa ko dito?

"Mizukie !"

Narinig kong sigaw ng isang babae at kilala ko ang boses na yun..

Tumingin ako sa direksyon ng boses at gumuhit ang kirot sa loob ko ng makita siyang takot na takot..nabalot ng takot Ang aking puso.

Sinubukan kong tumayo pero hindi ako makagalaw.

Halos mapugto ang hininga ko ng makita kong gumalaw ang isang lalaki  Alam ko na kung anong gagawin niya..

Umiling ako habang patuloy na tumutulo ang luha ko..

'huwag..please' Hindi ko maibigkas ang mga salitang iyon at parang may nakabarang kung ano sa lalamunan ko na pumipigil sa aking magsalita.

Pero nginisihan niya lang ako at..

Hindi ..hindi..

"Huwag!"

*Blag!*

"Uggh!"daing ng mahulog ako sa sahig.

Kinginang panahinip yun.pinagpawisan pa ako.
Napapikit pa ako dahil tumama ang siko ko sa floor.

Bumukas ang pinto ko at sumilip si mom.

"Iha are you okay?why are you lying in there?" tanong niya sakin kaya agad akong tumayo at nag thumb up sa kanya as a sign na okay lang ako.

"Fix yourself then go downstairs for breakfast okay?"
She said then close the door.

I did my  morning routine then headed to the dining area.