Yuanfen °Vmin°

3:Trois

Çiçeklerle dolu bahçede kuşların oluşturdudğu huzurlu ortamında yanında sevgilisinin dizlerine uzanmıştı küçük olan bugüne kadar bulumadığı huzuru sevgilisinin dizlerinde bulmuştu.Etrafta dolaşan kelebekler karnında da peydah olmuştu sanki.Başını kaldırarak sevgilisine hafifçe tebessüm etti.Sevgiliside ona gülüşlerini sunmuştu.Esmer olan eğilip sevgilisinin alnına öpücük kondururken,soğuk dudaklar tenine değerken içi titredi küçüğün gözlerini kapatarak daha çok hissetmek istedi.

"Jimin" dedi derinlerden gelen ses,

"Efendim"

"Jimin", küçük gözlerini ısrarcı seslenmeler sonucu açmıştı.

"Ne ne oluyor" demişti etrafında neler olup bittiğinde anlamaya çalışırken,

"Lütfen artık sakin ol" dediğinde  Jimin rüyadan uyandığını anlamış, hızla yerinden kalkmış ve etrafta silahını geziyordu "Uzak dur senin için iyi olmaz" demişti sadece.Oda ne yapacağını buradan nasıl kurtulacağını bilmiyordu.Buraya nasıl gelmişti.Başı oldukça ağrıyordu eliyle başını ovarken "Neden buradayım?" diye soru yöneltti.Sakin larak cevap almak istiyordu sadece.

"Öğreceksin ama benden değil" demişti Uzun boylu çocuk Jimin'i oturması için koltuğu göstererek.

"Kimden öğreneceğim artık bir şey söyle yoksa kötü olacak" dedikten sonra sinirli bir şekilde koltukta yerini buldu.Anlatması için Uzun boyluya bakıyordu fakat oda suskun bir şekilde şöminenin köşesinde bekliyordu.

"Benden öğreneceksin" diye bir ses duyduğunda başını kaldırarak kapının pervazında duran sese doğru baktı Jimin.Rüyadamıyım diye düşünüyordu bu olan imkansızdı.Karşısında duran gerçekten o muydu?Yıllar önce kaybettiği sevgilisimiydi?

"Bu gerçek değil ki.Rüyadayım ben" diyerek kapıya yönelerek gitmek istedi küçük oradan.

"Jimin dur lütfen" diyerek Esmer Jimin'e dokunduğunda Küçük olan hızla itti elini.

"Dokunma gerçek değilsin" demişti ama içten içe gerçek olduğu biliyordu ama buna inanmak istemiyordu bunun mümkün olmasını istemiyordu.

"Nasıl" dedi titrek sesiyle,"S-sen öldün" dediğinde gözlerindeki yaşlar yüzüyle buluşmuştu.Esmer damarlı ellerini küçüğünün yüzünde buluşturmuştu "Ağlama yalvarırım,yalvarırım artık o güzel gözlerinden benim için yaş dökmesin.Sana her şeyi anlatacağım.Gel" diyerek elinden tutmuş ve koltuğa usulca oturtmak için yönelmişti fakat Jimin hızla Taehyung'u itmiş "Bana sakın dokunma üç yıl boyunca neredeysen orada ol" diyerek dış kapıya doğru yönelmişti.Kapıyı açmak için yöneldiğinde,kilitli olduğunu farketti zorlasada kapı kilitliydi "Aç kapıyı gideceğim" demişti ama yüzü hala kapıya dönüktü Taehyung ile göz göze gelmek istemiyordu.Esmer olan sessiz kaldığında Jimin daha da sinirlenmişti "Şu lanet olası kapıyı açın.Seni dinlemek istemiyorum" diyor aynı zamanda son gücüyle kapıyı zorluyordu.

"Açmayacağım.Dinlemek zorundasın burada istediğin kadar kalabilirsin." dedikten sonra Taehyung içeri gitmek için yöneldiğinde Jimin Esmer'i hızlı bir hamle ile kendisine çevirdi.Taehyung yaptığı şeye şaşırsada sakin olmalıydı bunu oda biliyordu.

"Sen üç yıl önce gözlerimin önünde öldün ve şimdi seni dinlememi istiyorsun Kim Taehyung.Seni herkes öldü biliyor bende dahil" dediğinde parmak uçlarını Esmer'in omzuna vurarak anlatıyordu.Taehyung'un gözleri dolmuştu,yıllardır beklediği sevgilisine sarılmak için can atarken duyduğu sözler karşısında kalbi yine yeniden kırılmıştı.Damarlı ellerini küçüğün sol gögsüne doğru dokundurdu "Ya burası Jimin,kalbinde beni öldü biliyor mu" dediğinde ikisininde birlikte kalp atışları hızlanmıştı.Sevgilisini her özlediğinde elini kalbine götüren küçüğün şimdi ise kalbine özlediği kişi dokunuyordu.

"Dokunma" diyerek hızla bulduğu ilk odaya doğru adımladı Jimin,Taehyung arkasından koşsada ulaşamamıştı.Jimin kapıyı kilitleyip bir köşeye sinerek,ağladı..Taehyung kapıya ardı ardına vuruyordu açmasını istiyordu,Küçüğünün onu dinlemesini istiyordu."Jimin ağlama lütfen aç" diyerek ardı ardına yumruklarını kapıyla buluştururken son yumruğunda bir el tarafından durduruldu.

Geniş omuzlu "Biraz zaman ver.Olayın şokunda eminim seni dinleyecek" dediğinde,Esmer yaşlı gözlerle baktı ve hafifççe başını eğerek onayladı.Haklıydı biraz düşünmesi onun için iyi olacaktı.Yıllarca intikam almak için bugünü beklediğinde öldü sandığı sevgilisi karşısına çıkmıştı.

...

Saatler geçmesine rağmen Jimin'in odasından ses gelmiyordu.Taehyung ardı ardına içtiği içkiler sonucu salonda sızmıştı.Geniş omuzlu Jimin'in odasına yol aldığından kapıyı tıklattı "Jimin,iyimisin" diye seslendiğinde içeriden ses gelmemişti.Bir kez daha tıklattığında "Beni tanımadığın için belkide sözlerimin bir önemi olmayacak senin için ama en azından beni birazcık dinle sana olayın tamamını anlatmasamda kendi gözlemimi söyleyeceğim ayrıntıları sana Taehyung anlatacak." değinde kapıya biraz daha yaklaşmış ve yere çömelmişti.

"Bende Taehyung gibi orada zorla tutuluyordum, Taehyung geldiğinde uzun bir süre sonra iyileşti fakat bu işi kabul etmediği için her seferinde cezalandırıyorlardı.Bir gün çok iyi hatırlıyorum" dediğinde buruk bir gülümseme oldu içinde."Ben de karşı çıkmıştım ve beni dövüyorlardı fakat Taehyung araya girdi biliyor musun sırf benim için araya girdi" dediğinde içeriden burun çekme sesleri peydah olmuştu,"Beni bırakıp onu dövdüler ve o kadar berbat haldeyken bile dudaklarından çıkan tek kelime 'Jimin'di'.Taehyung'u benden daha iyi tanıyorsun o birine zarar verebilicek biri değil ama zorunda kaldı.Her silah sıkışında senden yüzlerce kez özür diledi.Sevgilisinin sevdiği eski Taehyung olamadığı için özür diledi.Üç yıl boyunca ne yaşarsa yaşasın sadece senin adın onu ayakta tuttu ve Jimin bunu yapmak zorunda kaldı.Senin hayatın için kendi hayatından vazgeçti.Lütfen onu dinle" diyerek yerden kalkıp gitmişti.

Jimin içeri her harfine kadar dinlemişti.Taehyung Jimin için kendi hayatından vazgeçmişti.Üç yıl boyunca Jimin için mücadele etmişti.Her bir cümle Jimin'in kalbine sarplanmıştı görmesede sevgilisinin ne kadar acılar çektiğini hissetmişti.İkiside birilerine zarar verebilicek birileri değildi fakat birbirlerine olan bağları ve sevgileri bunu yaptırmaya yetmişti.

Buraya kadar gelen mükemmel insan sana minnettarım.Bir sürçülisan ettiysem affola.

Adım Nur Vmin'le Mutlu Kalın.