Jimin kahvaltı malzemeleriyle donatılmış masanın başına gözünü dikmiş ruhsuz bir şekilde bakıyordu.Jungkook ona sormadan tabağına her türlü yiyeceği koymuş ve önüne sabitlemişti.İlk başta aç olduğunu hissetmiş ve çatalını birkaç kez daldırmıştı fakat sonradan hissettiği rahatsız edici bakışlar yüzünden iştahı kesilmiş ve yemeyi bırakmıştı.
Yoongi'nin garip halinden eser kalmamıştı ve anormal bir şekilde daha da keyiflenerek kardeşiyle birlikte kahvaltı yapıyordu.
İnanılır gibi değildi.
Jimin modunun düşmemesi için elinden geleni yapıyordu fakat arada hissettiği o tiz acı,her şeyi boş verip bir kenara çöküp ağlamak istemesine yol açıyordu.O acı göğüs kafesinde bir yerlerden geliyordu,büyük bir yas ilan edildiğinde bütün şehirin içinde yankılanan yüksek sesli siren seslerine benzer bir ses gibi yankılanıyordu içinde.
Gör beni diyordu.
Benimle ilgilen.
"Abi sana gelirken almanı söylediğim şeyi aldın mı?Hani Jimin için istemiştim.."
Jimin adını duyduğunda düşüncelerinden sıyrıldı ve sevgilisine baktı.Neyden bahsettiğini bilmiyordu,ya da hatırlayamıyordu.
"Hayır,almadım."
Yoongi çatalına aldığı lokmayı ağzına götürürken net bir şekilde cevap verdi ve yemeğini yemeye devam etti.
Jimin çekingen bir şekilde ona baktı ve içinden yükselen seslerin daha da çok artmaya başladığını hissetti.Gittikçe içinden bir şeyler kırılıyordu ve her bir parçasını kaybediyordu.
Jungkook elindeki çay bardağını masaya geri koyarken garipser bir şekilde abisine baktı ve konuşmak için ağzını açtı fakat sözüne başlayamadan Yoongi konuşmaya devam etti.
"Jimin çikolata sevmez Jungo,dondurma aldım onun için."
Jungkook şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı ve bir süre tepki vermedi.Ardından yanında duran sevgilisine baktı ve sorgular gibi konuşmaya başladı.
"Çikolata sevmiyor musun?Bize geldiğin her zaman birlikte çikolatalı süt içerdik,sana yaptığım kekler bile çikolatalıydı..Ne demek oluyor bu şimdi?"
Jimin,aniden kendisine yöneltilen soruyla afallamıştı ve söyleyecek tek bir kelime dahi bulamazken çaresizce Yoongi'ye bakmıştı.Aklı allak bullak olmuştu ve karşı koyamadığı bir his bütün vücudunu kaplayarak onu ısıtmıştı.
Ona dondurma mı almıştı?
"Bana dondurma mı aldın?"
Şaşkın ses tonuyla fısıldadığı kısa cümle onun bakışlarını üzerine sabitlemiş ve tanımlayamadığı bakışları ruhuna gizlice bir şeyler fısıldamıştı sanki.
Sakince kafasını sallamıştı ve bir çırpıda konuşmuştu.
"Evet,aldım.Vanilyalı olandan.Sen seversin diye."
Jimin dudaklarında oluşan gülümsemeye engel olamayarak gülümsedi ve utanarak başını öne eğdi.
Bütün olanları kafası karışık bir şekilde izleyen Jungkook çayını yeniden eline aldı ve dibine kadar içti.Sevgilisinin vanilyalı dondurmayı sevdiğini daha az önce,hem de abisi tarafından öğreniyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOVE IF YOU DARE
Fanfictioncesaretin varsa beni sev. -yoongi&jimin (başlangıç, 23.10.19)