Zawgi
သူအိပ္ရာႏိုးလာေတာ့ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္အဖက္ခံထားရေလေသာေၾကာင့္ လႈပ္မရ။ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ေမာင္ရယ္ေလ။
ညကအျဖစ္အပ်က္ျပန္စဥ္စားမိေတာ့ ရင္တစ္ဖိုဖိုရယ္။ ေမာင္ေပးခဲ့တဲ့အနမ္းက ခုခ်ိန္ထိႏႈတ္ခမ္းသားမွာ ဆြဲက်န္ေနဆဲ။ သိရဲ႕လားေမာင္...ေမာင္ကဘယ္လိုပဲ အနမ္းေတြကိုေဒါသနဲ႔ေပးေပး မေပးခ်င္ပဲေပးေပး ဟိုေဆာ့ကလက္ခံေနမွာ ေမာင့္ေၾကာင့္မို႔ေမာင့္ေၾကာင့္မိုေမာင့္အနားေနျခင္ရံုပါ သိရဲ႕လား။ ေမာင္ဆိုတဲ့လူသားက ဟိုေဆာ့အတြက္ေတာ့ အဲ့ဒီ့လိုကမာၻႀကီးပါ။
"ဟိုေလးႏိုးေနတာလား"
"ဟုတ္ေမာင္..ေမာင္အိပ္ျခင္ရင္အိပ္ေလ ဟိုေလးမနက္စာ
ျပင္ေပးထားမယ္ဟိုေလးေၾကာင္ေမာင္ဒုကၡမ်ားရၿပီ"
"မဟုတ္တာဒုကၡမမ်ားပါဘူး ေမာင္ခဏေမွးလိုက္အံုးမယ္ ဟိုေလးထရင္ထေလ"
"ဟုတ္ေမာင္"
ဖက္ထားတဲ့လက္ေတြကို ဖယ္ခြာၿပီး ေစာင္ပံုေတြၾကားထဲ တိုးဝင္ကာအိပ္ေနေလရဲ႕။ ေမာင္ကေလသိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးေမာင့္အက်ႌေတြထဲက သူနဲ႔ေတာ္မယ္ထင္တာေလးယူၿပီး ဝတ္၍မနက္စာျပင္ေပးေနမိသည္။
ညကလည္းေနာက္ၾကမွအိပ္ရေသာေၾကာင့္ လူကႏံွုးခ်င္တင္တင္။ ဟိုေလးေတာ့မသိ ကိုယ္ကေတာ့ေညာင္းခ်ိေနေလသည္။
ေရခ်ိဳးၿပီးေအာက္ဆင္းၾကည့္ေတာ့ မီးဖို႔ေခ်ာင္ထဲမွာအလုပ္႐ႈတ္ေနတဲ့ဟိုေလး။ ေဂ်ာင္ကုနဲ႔နည္းနည္းေသးေနတာဝတ္ထားေပမဲ့ ေသးသြယ္လြန္းတဲ့ဟိုေလးနဲ႔က် အနည္းငယ္ႀကီးေနေလသည္။ ေဘာင္ဘီပြပြကလည္းေျခသလံုးသြယ္သြယ္ကို ျမင္ေနရသည္။ ခါးေသးေသးကိုဖက္မိေတာ့ လွည့္ၾကည့္လာေလသည္။ ပါးခ်ိဳင့္ေသးေသးေလးေတြေပၚေအာင္ ျပံဳးျပေနေလရဲ႕။
"ေမာင့္ေခါင္းေတြမေျခာက္ေသးပါလား...လာဟိုေလးသုတ္ေပးမယ္လာ...လာ"
"ဟိုေလးရဲ႕ဟင္းခ်ိဳအိုးကေကာ"
"ခဏထားလို႔ရတယ္.ေပးသပါတ္"
ေက်ာခိုင္းဖက္ထားရာကေန ကိုယ့္ဖက္လွည့္လာၿပီး လက္သြယ္သြယ္ေလးေတြနဲ႔ သုတ္ေပးေနေလသည္။ ဟိုေလးကသိပ္ႏူးညံၿပီး ၿပီးျပည့္စံုလြန္းလွေလသည္။ ေမာင္ေတာ့ဟိုေလးကိုသေဘာက်ေနပါၿပီ ဟိုေလးေရ။ ပါးေလးကိုရြတ္ခနဲနမ္းေတာ့ အံျသတႀကီးၾကည့္ေနေလရဲ႕။
