Zawgi
ညဖက္အကင္ေတြကင္ရင္း သံုးေယာက္သားဟိုေရာက္ဒီေရာက္ စကားေတြဟာေဖာင္ဖြဲ႔လို႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးစားၾက
ေသာက္ၾကေနေလသည္။ ေမာင္ကေကာေမာင္တို႔က
လည္းေဆာ့ဂ်င္ေဟ်ာင္းနဲ႔နန္းဂြၽန္ေဟ်ာင္းနဲ႔သံုးေယာက္သားဘာေတြပြဲၾကေနတယ္မသိ..တစ္ဝါးဝါး...
တစ္ဟားဟားနဲ႔ေပ်ာ္ရြင္စရာအတိ။
ထိုအခ်ိန္ကင္ဂ်င္းေရာက္လာေလသည္။လွရက္လိုက္ေလျခင္း။သူေတာင္အေတာ္ကိုေငးေမာေနမိသည္အနီရဲရဲ
ေတာက္ေနတဲ့ဝတ္စံုက သာမာန္ပါပဲ။ မိတ္ကပ္မထုူမပါးကလည္းသာမာန္ပါပဲ။ သို႔ေသာ္ကင္ဂ်င္းကသာမာန္ပံုႏွင့္ပို
လိုက္ဖက္သလိုပိုလွေလသည္။ အနီရင့္ေရာင္ေဘာင္းဘီ
ႏွင့္အနီေရာင္ရင္ျဖတ္အိက်ႌက ဝင္းမြတ္ေသာအသား
အရည္ကိုေပၚလြင္ေစသည္။ ေဘးမွာကင္ဂ်င္းထက္ေခ်ာေသာမိန္းမပ်ိဳေလးလည္း ကပ္လ်က္ပါလာေလသည္။
ေမာင့္ကိုၾကည့္မိေတာ့ေမာင္ကေအးေဆးပင္
သံုးေယာက္သားစကားေတြေျပာေနတာဘာကိုမွ
ဂ႐ုမစိုက္ေပ...ေတာ္ေသးပါရဲ႕သူစိတ္ပူေနခဲ့တာ...။
"ဟင္ CEO ဂြၽန္း ကဘယ္ကဘယ္လိုေဂ်ာင္ကုတို႔အိမ္
ကိုေရာက္လာတာပါလိမ့္....ဟို..ကင္ဂ်င္းေျပာျခင္တာကCEOကဖိတ္တိုင္းမလာလို႔ေလ”
"ကိုယ္ကတစ္ခါတစ္ေလအပန္းေျဖျခင္တာပါရင္းႏွီးတဲ့သူေတြရဲ႕ပြဲဆိုေတာ့မလာလို႔မရဘူးေလ”
CEOကင္နန္းဂြၽန္ကိုေတြ႔ေတာ့ အားရဝမ္းသာနဲ႔ကင္ဂ်င္းကစကားေတြ ေျပာေနေသးသည္။ သိပ္မေဝးလွေသာအကြာအေဝးမို႔ အတိုင္းသားၾကားေနရသည္။ ကင္ထယ္ကေတာ့အသားျပားေတြကို ေစာင့္ေအာင့္ျခေနေလရဲ႕...။
ကင္ထယ္ကသိပ္သဝန္တိုသည္ေလ....။ ႏႈတ္ခမ္းေထာ္
ျပီးေစာင့္ေၾကာင့္ထိုင္၍ ေဒါသေတြကိုႏႈတ္ခမ္းက rap လိုရြတ္ေနတဲ့ကင္ထယ္ကိုၾကည့္ၿပီးရီရမလိုငိုရမလို..။
ဂ်ီမင္းကေတာ့တစ္ဟားဟားပြဲၾကေနေလရဲ႕။
သူလည္းဘာထူးလည္းရီတာေပါ့ ကင္ထယ္သဝန္တိုတာရီစရာႀကီးကို
ဒါေပမဲ့ဘယ္သူပဲႄဖစ္ျဖစ္ကိုယ့္ခ်စ္သူေဘးနားဒီလိုေခ်ာ
ေမာလွပတဲ့မိန္းမပ်ိဴကိုေတြ႔မိၾကရင္ သဝန္တိုတာမဆန္းေပ။ သူေတာင္ေမာင့္ကိုသိပ္သဝန္တိုေလသည္။ ေမာင့္ကြယ္ရာမွေပါ့ေမာင္ကသဝန္တိုတာ
မႀကိဳက္ဘူးေလ..။ ကေလးဆန္ၿပီးစိတ္ပ်က္ဖို႔
ေကာင္းတယ္တဲ့.....တစ္ခါတစ္ေလေမာင္ဟာသိပ္ကို
နားလည္ရခက္ေလသည္...။
