Κεφάλαιο 19🖤

7.7K 387 14
                                    

Ανοίγω την πόρτα από το σπίτι και μπαίνω μεσα, βλέπω τους Porters στο σαλόνι μου και δεν ξέρω αν πρέπει να χαιρετήσω η να ξανά φυγω

"Γειά σας" χαμογελαω

Αφού με χαιρετήσουν και αυτοί πάω στο δωμάτιο μου και αφηνω τα πράγματα που πήρα, οταν πάω να βγω εξω η πορτα ανοίγει και πέφτω πάνω στον Ari

"Καλά είσαι?" με κρατάει πριν πέσω και του χαμογελαω

"Ναι σε ευχαριστώ" απανταω

"Πως ήταν στην Ισπανία?" ρωταει

Και ναι τους είπα ότι ειμουν απλά ένα ταξίδι να ηρεμήσω λίγο και φυσικά το πίστεψαν... Ειμαι πολύ πειστική τι να κανουμε

"Καλά ήταν, χαλάρωσα αρκετά" κάθομαστε στο δωμάτιο μου

"Και ομορφινές" προσθέτει

Γελαω άβολα και ανοίγω το κινητό μου

Ένας άγνωστος αριθμός φέγγει στην οθόνη μου και αφού τον ξανακοιτάξω το σηκωνω

"Παρακαλώ?" ρωταω

"Γειά Εμ...ο James είμαι, ξέρω έχουμε να μιλήσουμε καιρό...τελος πάντων βρήκα τον αριθμό σου και...ναι αυτό" τραυλίζει και γελάω αχνα

"Γειά...ναι έχουμε να μιλήσουμε καιρό" παραδεχομαι

"Εμ μήπως θέλεις να...βρεθουμε?"ρωταει και χαμογελαω αυθορμιτα

"Δεν έχω θεμα"απανταω

"Ωραία τότε στις 12 αλλά να πάμε κάπου κοντά στο σπίτι σου... Που μένεις? "ρωταει

"Κοντά στην πλατεία, θες να συναντηθούμε εκεί?"ρωταω

"Ωραία οπότε...τα λέμε" λεει και πάω στοιχιμα ότι χαμογελαει

"Ποιος ήταν?Συγνώμη αν φενομαι αδιάκριτος"ρωτάει ο Aris

"Ήταν ένας παλιός μου φίλος και όχι δεν είσαι αδιακριτος"χαμογελαω

"Πάμε κάτω" λέω και βγαίνουμε από το δωμάτιο μου

...

Όλοι έχουν πάει να κοιμηθούν και η ώρα είναι 12 πάρα 10

Φοραω γρήγορα αυτα


Και περνώ το κινητό και τα κλειδιά μου μαζί

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Και περνώ το κινητό και τα κλειδιά μου μαζί

Κατεβαίνω όσο πιο ήσυχα μπορώ τις σκαλες και αφού ανοίξω την πόρτα και βγω από το σπίτι ξεκινάω να προχωράω προς την πλατεια

Όταν φτάνω είναι είδη 12 και 5 και δεν βλέπω πουθενά τον James

Ίσως το μετανιωσε

"Γειά" ακουγεται από πίσω μου και γυρνάω με ένα χαμόγελο

"Γειά" απανταω

Με κοιταει από πάνω μέχρι κάτω και μου χαμογελάει και αυτος

"Πάμε?" ρωταω και γνεφει

Περπατάμε ο ένας δίπλα στον άλλον λέγοντας αστεία η σχολιάζοντας τους μερικούς ανθρώπους που περνάνε δίπλα μας

"Τα παιδιά μου είπαν ότι θα ξεκινήσεις ξανά την σχολή" λεει και γυρνάω να τον κοιταξω

"Ναι" απανταω

"Τι σπουδάζεις?" ρωταει

"Οικονομικα" απανταω και γυρνάει να με κοιταξει

"Πρέπει να έχεις καλούς βαθμούς" γελαει

"Ναι από το λύκειο αποφοίτησα με 19"λεω περιφανη και γελαει

"Ουαου αποφοίτησα με 15"γελαει

"Ουυ οι γονεις σου πως αντέδρασαν?" ρωταω

"Εμ, γιατί διάλεξες οικονομικά?" παραλυπτει την ερώτηση μου

"Εεε, γιατί σε μερικά χρόνια εγώ και ο αδερφός μου θα ασχοληθούμε με τις επιχειρήσεις των γονιών μας"απανταω κοιτώντας τον περιεργα

"Πως περνάς πλέον τον χρόνο σου?"ρωταω

"Όπως τον περνούσα και παλιά, μόνο που είμαι περισσότερο στην αποθήκη" απανταει

"Αα"λεω

Περπατάμε λίγο ακόμα αλλά οτνα βλέπω την ώρα τον σταματαω

"Πρέπει να γυρίσω σπίτι"του λεω

"Θες να σε πάω?" προσφέρεται και γνεφω αμέσως μιας και είναι σκοταδι

Μόλις φτάνουμε έξω από το σπίτι μου γυρνάω να τον κοιταξω και χαμογελαω

"Ευχαριστώ" του λεω και χαμογελαει

"Ελπίζω να βρεθούμε σύντομα" κουνάει το χέρι του πριν με αφήσει έξω από το σπίτι μου

Μπαίνω μεσα και πάω στο δωμάτιο μου...βαζω τις πιτζάμες μου και ξαπλωνω στο κρεβατι

Να πω την αλήθεια...

Μου έλειψε το χαμόγελο του

Γειααα

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο?

Συνάντηση Jamily😍

Τι λέτε να γίνει στην συνέχεια?

Εγώ πάντως δεν έχω ιδεα😂

Τα λεμεε💕







In love with the mafia guy || ✓Where stories live. Discover now