In love with the mafia guy || ✓

Κεφάλαιο 42🖤

James pov

Ακουμπάω το κεφάλι μου πίσω στον τοίχο και προσπαθώ να στρέψω κάπου αλλού την προσοχή μου

Κάτι που προφανώς και είναι αδύνατο να γίνει

Κοιτάω τα παιδιά απέναντι λίγο πριν ξεκινήσει να χτυπάει το κινητό της Emily

Το σηκώνω αφού πρώτα δω ότι είναι ο αδερφός της

"Ναι..."λέω και ο Chris γυρνάει να με κοιτάξει

"James εσύ είσαι?" Ρωτάει

"Ναι"απαντάω

"Η Emily ειναι εκεί?Θέλω να της μιλήσω" μου λέει

"Δεν μπορείς να της μιλήσεις τωρα"απαντάω

"James δωστης το κινητό" ακούγεται νευριασμένος

"Δεν μπορείς να μιλήσεις μαζί της γιατι είναι στο νοσοκομείο!"λέω αρκετα δυνατα

"Που είναι λέει?Βγες έξω και έρχομαι" λέει γρήγορα και το κλεινει

Σηκώνομαι όρθιος και πάω να βγω από το κτήριο αλλά η Lizzy με σταματάει

"Φεύγεις?Παλι?"ρωτάει ειρωνικα

Γυρνάω να την κοιταξω αργά

"Liz σταματά να κάνεις έτσι ενταξει?"ξεφυσαω

"Που πας?"ξαναρωταει

"Να πάρω τον αδερφός της γαμωτο"λέω αγανακτησμενος

"Μην θυμωνεις! Που ξέρω αν δεν πας σε καμία άλλη..."ειρωνεύεται

Πάω να μιλήσω αλλά τελικά βγαίνω έξω από το νοσοκομείο για να μην δημιουργήσω θέμα

Αρκετά έχω κάνει για σημερα και γενικα

Βλέπω τον αδερφό της να με πλησιάζει με γρήγορα βηματα

Από πίσω του διακρίνω και τους γονείς της

"Γιατί τους είπες και αυτούς?"σχεδόν του ψιθυρίζω

"Γιατί είναι γονεις μας"πάει να περάσει αλλά τον σταματάω

"Την έδιωξαν από το σπίτι"του θυμιζω και με κοιτάει ειρωνικα

"Τι έπαθε η Emily"λέει η μάνα της

"Η μάλλον τι της έκανες αυτή την φορά"διορθώνει με ειρωνικό τονο

Δεν απαντάω,γιατί ξέρω πως για άλλη μια φορά φταιω εγώ για την κατάσταση αυτη

"Μαμά σταματά"της λέει ο Alex

Όταν επιτέλους μπαινουμε βλέπω έναν γιατρό να μιλάει στα παιδια

Επιταχύνω το βημα μου για να μπορέσω να ακούσω

"Ξύπνησε...αλλά ισως έχει απώλεια μνήμης,το χτύπημα στο κεφάλι ήταν δυνατό"ακούω και σταματάω στην θέση μου

"Μπορούμε να την δούμε?"ρωτάει η Liz

"Ναι είναι σε αυτό το δωμάτιο"μας λέει πριν φυγει

Περνάω τα χέρια μου μέσα από τα μαλλιά μου και ξεφυσαω

Γαμωτο όλα σκατα τα κάνω...

"James πάνε να την δεις"σηκώνεται η Liz δίπλα μου και χαμογελάει αχνα

Χτυπάω την πόρτα από το δωμάτιο πριν μπω μεσα

Την πλησιάζω και γυρναει το κεφάλι της να με κοιταξει

"Γεια.."λέω δειλά περιμένοντας να θυμάται

"Γεια"απαντάει κι αυτη αλλά ακούγεται πιο πολύ σαν ερωτηση

"Δεν με θυμάσαι έτσι?"κοιτάω τα χέρια μου

"Όχι..ποιος είσαι?"ρωτάει

Αυτός που σε πληγώνει συνέχεια και εξαιτίας μου τώρα είσαι σε αυτή την κατάσταση

"Εμ..ένας πολύ καλός φίλος"της απανταω δαγκώνοντας τα χείλια μου

"Α εμ..οκευ"απαντάει και γνεφω κοιτώντας αλλου

"Κλαις?"την ακούω μετά από λίγο

"Όχι"απαντάω γρηγορα

"Αφού σε βλέπω"επιμένει

"Πρέπει να φύγω εντάξει?Ήρθαν και οι γονείς σου" λέω και πριν την αφήσω να μιλήσει βγαίνω εξω

"James?"ρωτάει η Evelyn

"Είμαι καλά"λέω πριν πει τίποτα αλλο

Με αγκαλιάζει και ακουμπάω το κεφάλι μου στον ώμο της

"Γαμωτο εγώ φταιω.."λέω και απομακρύνομαι για να σκουπίζω τα μάτια μου

"James..δεν φταις μόνο εσύ..φταίμε κι εμεις,όλοι έχουμε από ένα φταίξιμο"μου λεει

"Αν της απαντουσα εξαρχεις την γαμημενη την ερώτηση δεν θα γινόταν αυτό γαμωτο!"φωναζω

Σερνομαι στον τοίχο και ακουμπάω πίσω το κεφάλι μου

Γαμωτο...πονάει

Πονάει το να μην σε αναγνωρίζει κάποιος που θα έκανες τα πάντα για να μείνει μαζί σου

⚠️Κατ⚠️

Γειαα

Καλό μήνα🥳

Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο?

Η Emily ξύπνησε αλλά έχει αμνησια😢

Είδαμε τον James να ξεσπαει..😟

Τι πιστεύετε να γίνει μετά?

Τα λέμε💞