Mesaj

195 5 0
                                    

Yorum gelmezse yazmam dedim ama duramadım.Bi karar aldım yorum gelmese de yazacağım.Direneceğim yani :D

HATIRLATMA...

Sinem'in 'Hadi binsene yine nerelere daldın.' deyişiyle kendime geldim.Galiba ben bitmiştim.

Sabah uyandığım da başım çok fena şekil de çatlıyordu.Dün akşam Sinem ve Bahar'la kız gecesi yapmış içkinin ve dedikodunun dibine vurmuştuk.Ama hala Serkan dan bi haber gelmemişti.Çatlıyordum ona ne olmuştu? En son onu bayıltmıştım.Ama haklıydım oda bana tecavüz edecekti.

Banyoya giderek elimi yüzümü yıkadım.Aynaya baktığım da sanki kirli  bi kız duruyordu karşım da.

Serkan'ın öpücüğünden sonra kendimi o kadar kirli hissetmiştim ki.Ne yapacağımı bende bilmiyordum.Hatta kafam da şu soru yüzünden delirecektim  Serkan  okula gelecek miydi ?

Bu soru hep aklıma gelince kendimce çıldırıyordum.Bi anlık deli cesaretimle okula gitmeye karar verdim.

Odaya geçip üzerimi değiştirdim.Gerekli şeyleri hallettikten sonra aşağı indim.Ortalıkta kimsecikler görünmüyordu.Zaten de bu halde kahvaltı yapmak veya annemin konuşmalarını dinleyemezdim.Birisi gelmeden Beyaz converse min ipliklerini bağlayarak dışarı çıktım.

Saate de bakmamıştım.Çantamdan telefonumu çıkararak geç kalmamak için dua ettim ve saate baktım.Oh tam zamanın da çıkmışım.

Bugünler de herşey o kadar garipti ki.Bi yandan kendi kendime olanları düşünürken hafif adımlarla yürüyordum.Telefonumun titremesiyle çabucak kendime  geldim.Gizli numaradan geldiğini görünce olduğum yerde durup okumaya başladım.

Kimden:*********

- Güçlü kız rolü ha! İyi Fikir.Daha ne kadar sürecek bakalım.-

 

 

 

Off böyle şeyler filmler de olur du ama.Olmaması gerekiyordu.Bi an saçmaladığımı anlayıpkendime geldim.Şaşkınlığım duygularımın arasına teşvik etti.

Dalgın dalgın yürürken çok ama çok sert bi kol omzuma çarptı.Kim olduğuna bakmak için yeltendiğim de o çoktan gözlerini gözlerime kitlemişti.

Serkan!!

Ahh hayır böyle olmaması gerekti burda değil.Oda şaşkınlığını üstünden attı.Ve nefesini yüzüme üfleyerek konuşmaya başladı.O kadar yakındı ki.Ve işte yine korku.Ah şu korku duygusundan nefret ediyorum.

'Ne güzel tesadüf.' Zafer kazanmış gibi alayla güldü.Ah hayır şöyle gülme.

'Ş-şey ben...benim gitmem gerek.' Gitmek için yeltendiğim de kol kasları buna izin vermedi.Herkes neden kolumu tutmak zorunda? Nedir bu kolumun çektiği.

'Bırak!!'

O kadar güçlü bağırmıştım ki sanki öldürüyordu.Ama farketmezdi ki o her dokunuşun da öldürüyordu beni.Bu kaçıncı ölüşüm olmuştu benim.

Birbirimizin gözlerine derin bir şekil de dalmışken arkadan çok tanıdık bi ses duydum.

ÖYLESİNE...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin