Karıncanın Kerameti tarafından, posted in
Cemal bu sabah telaşla uyanmadı
Her sabah ki telaşından eser yoktu.
Kalktı çok sakin bir şekilde önce traşı gelmiş mi onu kontrol etti.
Bugün her şey mükemmel olmalı dedi içinden.
Özenle traş oldu, sonra duş aldı.
En güzel kıyafetlerini giydi.
Özel günler için sakladığı parfümünden sıktı.
Sonra saate baktı, saat her sabahki kalktığı saatten erkendi.
Evinin kapsını kapatırken bir şey unttum mu diye dönüp arkasına bakmadı.
Oysa her sabah evden çıkmadan önce her şeyi en az iki kez kontrol ederdi.
Cemal bugün sanki gidip de tekrar dönmeyecekmiş gibi haraket ediyordu.
Otobüs durağına vardığında yine saatine baktı, en az yarım saat erken gelmişim dedi.
Neyse ki aylardan hazirandı, beklemesinde bir sakınca yoktu.
Her zaman gazete okuyan Cemal bu sabah otobüs durağının direğine yaslanmış duruyordu.
Çok anlamsız bir duruştu bu, gözlerini bir boşluğa sabitleşmiş sanki donup kalmıştı.
Zamanın nasıl geçtiğini anlamadı Cemal. Otobüs geldi yolcular binince haraket edildi.
Otobüs tıklım tıklım doluydu, yolcular terle karışık her şey kokuyorlardı,
Hele o sarımsak kokusu yok mu, aç olan midelere zehir gibi geliyordu.
Her sabah bu kötü kokulardan rahatsız olan Cemal bu sabah oldukça sakin ve huzurluydu.
Kimseye laf etmiyor, içinden söylenmiyordu, tam tersi yüzü etrafa gülücükler saçıyordu.
Her sabah birlikte yolculuk ettiği arkadaşları bile bu duruma anlama verememişlerdi.
Kimse otobüste hayırdır Cemal deme cesaretini gösteremedi, sadece baka kaldılar.
Cemal olduğu yerden ara sıra gelinen durağı kontrol ediyordu.
Bir şey daha yapıyordu Cemal, belirli aralıklarla sağ cebine eline sokuyordu.
Belli ki cebinde önemli bir şey vardı, ama ne olduğunu kimse bilmiyordu.
Karaköy vapur iskelesi durağında otobüsten indi Cemal.
Oysa bu durak onun her sabah indiği durak değildi.
Cemal her sabah kapalı çarşı durağında iniyordu.
Arkadaşları Beyazıt durağında inmişlerdi ama meraktan çatlıyorlardı.
Cemal halletmem gerken bir işim var demişti sorduklarında.
Başki hiç bir bilgi yoktu arkadaşlarının elinde, bu yüzden merak ediyorlardı.
Bu durum hiç normal bir durum değildi, lakin kimseden bir tahmin çıkmıyordu.
Bu arada Cemal biletini almış adalar vapuruna binmişti.
Vapur Karaköy limanından haraket ettiğinde adeta düdüğüyle yeni doğan güneşi
selamlıyordu.
Adalar vapuru burnunu Haydarpaşa limanına doğru çevirdiğinde manzara muhteşemdi.
Sabah mahmurluğu ile yeni güne merhaba demeye kalkan Kız Kulesi karşılarındaydı.
