[14:52] Ümit: Cüneyt yolculuğun bitti mi?
[14:52] Ümit: Vardın mı eve?
[15:20] Cüneyt: Evet vardım. Kusura bakma telefonu gelir gelmez şarja taktım bu yüzden geç cevap verebildim.
[15:22] Ümit: Önemli değil.
Ümit: Eve güvenli bir şekilde vardıysan sorun yok.
Cüneyt: Oyş sen benim için endişelendin mi ev kuşum?
Ümit: Endişelenmemem mi gerekiyordu çilli Cüneyt?
Cüneyt: Yok be yavrum, hoşuma gitti sadece.
Cüneyt: Eee ne yapıyorsun?
Ümit: Yeni bir kitaba başlayacaktım, saati fark ettim yazayım dedim.
Ümit: Sen ne yapıyorsun?
Cüneyt: İyi ettin, bende annemin dilinden kurtulduğum anda sana yazacaktım ama malum anneler.
Ümit: Ne yaptın ki kadın susmadı.
Cüneyt: Bir anda çıkıp sana geldim ya, haber vermediğim için kızıyor.
Cüneyt: Büyüdün de adam mı oldun sen...
Cüneyt: Allah bilir hangi kızın peşinden gittin...
Cüneyt: Bak oğlum peşinden böyle sürüklüyorsa biri bırak onu hayır gelmez diyor canım anam.
Cüneyt: Duy bunu Ümit efendi, ona göre. Ben anamı dinlerim.
Ümit: Hele yaaaa, ben dedim sanki gel diye.
Cüneyt: Ne yani gelmem iyi olmadı mı?
Ümit: Aga konumuz o değil şu anlık.
Cüneyt: Hmm konumuz ne peki?
Ümit: Konumuz şu sayın Cüneyt Bey, ailenden habersiz şehir dışına çıkıp anneni endişelendirmen. Bunu bir daha yapma. Konu ben olsam bile.
Ümit: Anladın mı?
Cüneyt: Anladım aga, ne sinirleniyorsun?
Cüneyt: Valla seninle işim var benim...
Ümit: Sadece annen çok endişelenmiştir.
Cüneyt: Merak etme, annem bu hallerime az çok alışkın.
Ümit: Ne demek alışkın? Nerelere gidiyorsun sen?
Cüneyt: Valla sıçtım ben...
Cüneyt:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cüneyt: Çocuk resmen şu an ön gösterim yapıyor.
Cüneyt: Yakında sen, evden çıkmam için senden izin almamı da istersin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu şehri yakın
Teen Fiction(bxb) -texting ve düz yazı- Tamamlandı Merak, size aşkınıza götüren en güzel ama en çıkmaza sokan duygudur.
