Keyifli okumalar
➿
Gitmek bazen en iyisidir. Sevdiklerinden, aşık olduğun adamdan gitmek. Evet zor, çok ağır ama ayakta kalmak güçlü olmak için gitmem gerekiyor.
Ben kimsesiz bir çocuktum. Aile nedir bilmeden büyüdüm ben ailem yetimhanedeki arkadaşlarım olmuştu. Ailesi olmayan bir ailem. Sonra İremle kesişti yollarımız. Kardeşim oldu artık. Bir teyzem oldu. Hatta bir yuvam bile olacaktı ama olmadı. Hayat bana en ağır yüzünü tekrar göstermişti. Bu sefer ki beni darmadağın etmişti.
Uçağımın kalkmasıni bekliyordum. Çalan telefonuma baktım. Onlarca çağrı. Öğrendiler işte. Neyse ki gidiyorum.
Derin bir nefes alıp kapıya doğru ilerlemeye başladım.
" Özgü'm"
Duyduğum ses ile durdum. Kalbim yerinden çıkacaktı. Arkami döndüğümde darmadağınık bir halde karşımda duruyordu Demir.
" Gidemezsin "
Ardi ardına akan gözyaşlarımı sildim.
" Gidiyorum Demir senin olmadığın bir yere gidiyorum. "
" Gidemezsin dedim ! Beni bırakıp hiç bir yere gidemezsin."
Elimde ki çantayı yere fırlatım karşına dikildim.
" Bana yalan söyledin "
" Pişmanım. Söylemeliydim "
Güldüm,
" Ben de pişmanım biliyor musun? Sana inandığım, güvendiğim için"
Durdum.
" Ya ben mutlu olmak istedim. Güzel bir hayatım olsun istedim. Sen gelip bütün hayatımı altüst ettin. Sevdim ulan seni sevdim"
Omuzlarından ittirdim. Geriye doğru sendeledi. Beni sadece dinliyordu.
" Benim ailem olmanı istedim. Ben sana teslim oldum ya senin oldum "
Gözyaşlarımi silip,
" Ama bitti ben yokum artık seni bir daha görmek istemiyorum "
Gidecekken kolumdan çekip ellerini yüzüme yerleştirip dudaklarımızı buluşturdu. İkimizde ağlıyorduk. Gözyaşlarımız karışmıştı. Göğsünden ittirdim.
" Seni seviyorum kızım bunu o kalın kafana sok."
" aptal mısın sen be adam gidiyorum "
" evet gidiyorsun ama benimle gidiyorsun "
^^^
Ulaş ile Demir'den gelecek haberi bekliyorduk. Sabah olmuştu Ulaş elindeki tepsiyi masaya bıraktı,
" Bi şeyler ye aşkım "
" O Özgü bi gitsin onu varya geberticem "
Ulaş'ın telefonu çaldığında Demir olduğunu görünce heyecanli heyecanlı konuşmaya başladı.
" Ulaş noldu engel olmuş mu ?"
" Hadi gidiyoruz "
" Nereye "
^^^
" Bıraksana beni! Demir! İndir beni!"
Kucağından indirdiğinde geldiğimiz yeri görünce ona döndüm,
" arkadaşım manyak mısın? "
Elimi tuttu,
" Evet kızım manyağım şimdi en büyük manyaklığımı yapıyorum "
" Saçmalama bırak beni "
" Aşkım tek başıma yapamam ki nasıl bırakayım ben seni "
Elinden kurtulup gidecekken kucağında buldum kendimi,
" Aptalsın"
" Aşığım ve sevdiğim kadın ile evleniyorum bundan daha doğal bir şey olamaz "
^^
Ulaş ile el ele yavaşca merdivenleri çıkıyorduk. Salona girdiğimizde elimi çekip Özgü'nün karsısına dikildim.
" Sen de ki İrem !"
Suratına tokadı geçirdim,
" Aptal mısın sen ! Kızımı teyzesiz mi bırakacaktın mal "
Demir ile Ulaş bizi izliyorlardı,
" napıyon deli hamile olmasan ben sana yapacağımı bilirdim de hamilesin. Öküz gibi elin var yüzüm yarıldı "
" Demir sen emin misin bununla evlenecek misin ? "
" Evlenmeyeceğiz biz "
" Evleneceğiz "
" Evlenmeyeceğiz Demir "
Burun buruna geldiklerinde ikiside aşık aşık bakıyorlardı birbirlerine.
" Evleniyoruz. Çünkü ben artik sensiz nefes almak istemiyorum. Sen o yoğun bakımdayken nefes almayı bırakmıştım sen uyandın geri döndün ben nefes aldım. Beni nefesimden mahrum bırakma. Beni sensiz bırakma "
Özgü ağlıyordu. Demir'e tokadi geçirdi. Durup bakti ve dudaklarini birleştirdi.
" Sana çok aşığım "
" Seni seviyorum "
Ulaş'ın göğsüne yasladım başımı onları izlerken,
" Artık mutlular, mutluyuz"
" kavuştuk "
Herkese merhaba çok uzun bir ara oldu biliyorum ama derslerim çok ağır ve kafami kaldıracak bir vaktim dahi yoktu. Finallerin bitmesiyle geri döndüm tabi bu hikayeyi bitirmek için geri döndüm. Yarım kalmasına gönlüm razı olmadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mucize Gece
Teen Fiction"Mucizelere inanar mısınız ? " Umutla bekleyenlerin gecesi olsun bu gece; Bir mucize olsun, çok güzel olsun, huzur olsun, mutluluk olsun...
