The aftermath / Scarlet Heart Ryeo 2

TᗯO

Wyszłam z pokoju z obrazami. Nadal miałam oczy pełne łez, przez co miałam rozmazany obraz. Biegłam przed siebie, nawet nie patrząc gdzie. Chciałam uciec. Chciałam zapomnieć. Chciałam... Chciałam do niego wrócić.. W tej chwili nic mnie nie obchodziło. Stanąłam pod ścianą, chcąc się o coś podeprzeć. Osunęłam się po niej.
Po krótkiej chwili zobaczyłam rękę. Ktoś mi podawał dłoń. Spojrzałam w górę, ale nie zobaczyłam twarzy. Nadal miałam rozmazany obraz, więc po prostu chwyciłam rękę, mówiąc ciche "Dziękuję". Usłyszałam śmiech.

- Powinnaś spojrzeć na twarz osoby, dziękując jej, czyż nie? - otarłam łzy, które już powoli przestawały płynąć, po czym spojrzałam na niego. Gdy tylko zobaczyłam jego twarz, jak poparzona wyrwałam swoją rękę i oddaliłam się na - według mnie - bezpieczną odległość. Wyglądał zupełnie jak trzynasty książę. Jak Baek-Ah..

- Coś nie tak? - spytał, gdy zobaczył moją reakcję. Zrobił kilka niepewnych kroków w moją stronę.
- Nie.. wszystko w porządku... - w odpowiedzi otrzymałam jego uśmiech. - Po prostu... wyglądasz jak ktoś kogo znałam. Przepraszam.. - ukłoniłam się.
- Oh.. nie ma takiej potrzeby. Też wyglądasz znajomo.. - powiedział, po czym zaśmiał się krótko. - W każdym razie.. dlaczego płakałaś? Chcesz o tym pogadać? - zaproponował.
- ah, nie.. W porządku. - uśmiechnęłam się. - Milo było pana poznać. - ukłoniłam się i odeszłam, nie chcąc więcej patrzeć na jego twarz. Wywoływała za dużo wspomnień.

"To musi być sen. Ja nadal śpię prawda?" Próbowałam się pocieszać tą myślą, jednak nie wiele to pomogło. Oczy mnie ponownie zaczęły piec. Kilka łez spłynęło, ale już nie zdałam sobie z tego sprawy.

_______

Wiem że krótki, ale mam pomysł żeby te kilka pierwszych rozdziałów takich było. Go Ha Jin będzie ich wszystkich teraz poznawać. :)

Next: 05.02.2020