Sevgili günlüğüm Park Tuan,
Bugün öğle arasına kadar Gündüz ile konuşmadık.Sadece bakıştık.Öğlende sinirle kızlarla kantine inip oturduk.Biz otururken Gündüz ve arkadaşları da geldi.Tabi aralarında şu bizim sinir olduğumuz kızlarda var.O an kan beynime sıçradı.Tanrım onlardan nefret ettiğimi biliyor neden böyle yapıyor ki!Tamam o kızlarla konuşmuyordu ama kızların ona asıldığı apaçık ortada.Kızlar sakin olmamı söylediler o yüzden sakin sakin oturmaya devam ettim.Ayrıca Gündüz ile de bakışıyorduk.Kızlarla çaktırmadan dedikoduya devam ederken masamıza Koray geldi.Koray Özlem'in sevgilisiydi.Koray ile muhabbet ederken Gündüz'ün kaşları çatılmıştı.Tabi o bilmiyordu Koray'ın eniştem olduğunu.Sonra Koray bana döndü ve dedi ki "Gece sana bir haberim var." Merakla Korayı dinlemeye başladık."Berke senden hoşlanıyor sana söylememi istiyor.Uzun zamandır seviyor ama işte daha yeni dedi artık söyle kız elden gidecek.İşte bende sana söyleyeyim dedim."Şaşkınlıktan küçük dilimi yutmuştum.Panikle Gündüz'e döndürmüştüm bakışlarımı ama o ise çoktan oturduğu yerden sinirle kalkmış gitmişti.Tanrım bizi dinlemiş olmalıydı!"Lanet olsun Özlem sanırım Gündüz duydu koşun kızlar!" Kızlar ile Gündüz'ün arkasından koşmaya başladık.Koray da anlamamış bir şekilde bizi takip ediyordu.Tahmin ettiğim gibi Gündüz Berke'nin olduğu sınıfa girmişti.Sınıfa girdiğimde Berke hanginiz diye bağırıyordu."Gündüz dur bir şey yok!" Sinirle bana da döndü.Bana neden sinirle dönüyorsa."Sen karışma Gece." Koray ve kızlarda gelmişti.Berke de bizim yanımıza gelip Gündüz'ün karşısına geçmişti."Bir şey mi vardı?"Özlem herhalde Koray'ı aydınlatmıştı.Koray Berke ve Gündüz'ün arasına girmişti."Gece'den hoşlanıyormuşsun uzun zamandır? "Berke bir bana bir Koray'a baktıktan sonra Gündüz' e döndü."Evet sen bu okulda bile yokken Gece'den hoşlanıyordum hala da hoşlanıyorum." Ah be Berke çok yakışıklı çocuksun be keşke daha erken öğrenseydim."O zaman Berke şuandan itibaren hoşlanmayı bırakıyorsun." Tanrım Gündüz beni kıskanıyordu!" Sebep? Hem ayrıca bu konu seni ilgilendiriyor mu?Bu ben ve Gece'nin arasında olan bir şey." Gündüz gözü dönmüş bir şekilde bana baktı sonra Berke'ye döndü ve suratına yumruğunu geçirdi.Küçük bir çığlık atmıştım ama neyse ki olay büyümedi Koray biz ve sınıftaki diğer kişiler Berkeyi de Gündüzü de sakinleştirdi.Gündüz sonra elimden tutup beni yine terasa götürdü.Çok heyecanlanmıştım.Elim ayağım titremeye başlamıştı ama çok fazla belli etmemeye çalıştım.
"Gündüz iyi misin?"
"O orospu çocuğunu engelleyeceksin her yerden sonra muhattap olmayacaksın aynı ortamda bulunmak zaten olmayacak!"
"Gündüz sakin olur musun?"
"Nasıl olayım Gece sakin?"
"Neden bu kadar sinirlendin hem?Ayrıca neden karışıyorsun?"
Güldü.Evet güldü.Ama sinirden.
"Neden mi karışıyorum?"
"Evet neden biz neyiz ki şuan?Ben bilmiyorum."
Bana doğru yaklaştı.Yaklaştı.Yaklaştı.Yaklaştı.Ben de geri geri gittiğim için sırtım duvara yapışmıştı.Kısaca beni duvara sıkıştırmıştı Park Tuan ve ben nefes alamıyordum.
"Gece sen Gündüz'ün karanlığısın. Gündüze ait bir karanlıksın."
Sadece baktım.Çünkü şuan konuşamazdım.
"Ben neyim peki Gece?"
"Sen Gece'nin aydınlık tarafısın. Gece'nin ışığısın Gündüz."
Gülümsedik.Biraz daha yaklaştı bana.Sonra biraz daha ve biraz daha.Sonunda dudaklarımızı birleştirdi.Gündüz ve Gece birbirine karıştı.
İşte böyle Park Tuan.Artık Gündüz Doğan ile sevgiliyim.Artık bir gündüze aitim.Ama unutma hala seni çok seviyorum.
Sevgili sahibin Gündüz'ün Gecesi.
