GÜNAHKAR-CenkCerenKaraçay

1.Bölüm 'Kayıp'

'Hiç kimse sınanmadığı günahın masumu değildir.'

Cerenin Gözünden:

Karaçaylar kocaman konağa sırları günahları bedelleri yılların bütün kirini pasını sığdıran sahtelikler ve bundan birkaç gün öncesinde konak için nelerimi vermezdim parası pulu serveti koskocaman bir hiç şimdi benim kaybettiklerimin yanında bu konak koca bir hiç ve artık bu kayıptan herkes payını alacak benim acımın bin katını yaşayacak sebep olanlar oğlumu elimden alanlardan bunun hesabını soracağım , önceden yalnızdım ellerim hep boştu bir tarafım hep eksikti ama şimdi daha güçlüyüm.Yılları çalınmış biriyle,onu tek seven karnından çalınmış bir kadının öç alma hikayesi başlıyor.Herkesin yerle bir olmasını sağlayacak bilgilerim olmasına rağmen susuyorum çünkü benim her gün yaşadığım bu evlat acısını onları yaşadıklarına pişman ederek ödeteceğim.Şeniz katilinden vicdansız oğlundan cemresinden babaannesinden hattaa annem bile nasibini alacak beni sevgisizlikle büyüttüğü her anın pişmanlığını iliklerinde hissedecek.

Hastaneden çıkmıştım.Baş dönmelerim devam ediyordu içim yanıyor kalbimde onun yokluğunu hissediyordum.Annem sanki ben evladımı kaybetmemişim gibi rahat takılıyordu umrunda değildi sanki çünkü cerenin bebeğiydi bu cemre hanım hastanede değildi ceren bi şekilde atlatıcaktı nasılsa.Bana sürekli nedimle boşan deyip duruyor ilk günden bu kadın...İşte kocaman Karaçay Konağına dönüş oğlumsuz...

Ceren:"Anne ben odama çıkıp dinlenmek istiyorum oğlumu kaybettim sen bunun farkında olmasanda senin ahlaki değerlendirmelerini çekecek durumda değilim bu işe karışma hakkın olmadığını da bil."Acımasızdım biliyorum herkesin iğrendiğiydim ama her kötünün bir kötü olma hikayesi vardı ve ben hikayemin hakkını verecektim.

Seher:"Kızım o nasıl laf ben senin iyiliğin için diyorum çocuk gitti kocan yanında bile değil seni eve biz getirdik."

Ceren:"Tamam Anne.Biliyorum en çok beni düşündüğünü."

Yukarı odama çıktım. Yerlerde kan yoktu temizlenmişti heryer bana acımı hatırlatacak birşey yoktu görüntüde bir içime baksalar ya. Kapı açıldı ve Nedim içeri girdi;

Ceren:Bende ne zaman gelecek kocam diyordum.Biliyorum ne diyeceğini boşanalım diyeceksin sen Cemrene kavuşacaksın ben Antakyaya döneceğim çocuk gitti Ceren bitti diyecekler benim acımı düşünmeyecekler çünkü Ceren kötülük yaptı hep hakketti bunu bu acıyı haketti diyecekler değil mi?Nedim söylesene!

Nedim:"Bak Ceren senden boşanmayacağım bebek için çok üzgünüm intikam için seni kullanmak istedim ama bebeğini kaybetmeni asla istemedim ayrıca artık sadece benim değil seninde intikamın işin ucunda ve aynı kişiye nefretimiz aynı kişiden aldık darbemizi (bu sırada ellerimi tuttu) ben bu elleri bırakamam senin böyle olmana sebep olanı öğreneceğim o Şeniz şeytanının nelere sebep olduğunu göreceğim sonunda ne olursa olsun seni sen yapacağım sen evlat acısını haketmedin sen iyi olmayı hakettin"dedi.Çok şaşırmıştım.Gülümserken ağlıyordum aynı zamanda tuhaftım karışıktım o sırada kapı çaldı buyrun dedim.Cenkti bana baktı gözleri kıpkırmızıydı ne olduğunu anlamadım.

Cenk:"Cerenle konuşmam gerek bize biraz izin verirmisin?"

Nedim:"Tabi siz konuşun ben gelicem dedi"(ellerimi bırakmayı akıl edebildi o sırada içimi ısıtan o samimi konuşma sonrası)

Cenk:Ceren ben......

Evet arkadaşlar ilk hikayem bir CenCer hikayesi ve ilk bölümüyle karşınızdayım.Çok heyecanlıydım.Baharın Cereni oynamanın zor olduğunu söylemesi sonrası yazmaktan duygusal olarak zormuş onu anladım.Nedimin Cerene karşı naifliği hoşuma gidiyor ve dizinin bölümlerindede böyle olmasını bekliyorum çünkü Cerenin dünyasındaki bu karmaşayı sadece Nedim anladı.Fikirleriniz benim için çok değerli umarım ilk bölümde ve sonrasında severek okursunuz.