...I'm different...

§ęvěň

"Jungkookie ήρθες?"

"Ναι hyung"

"Κατσε μωρό μου"

Έκατσα στα πόδια του Jimin και τον πείρα αγκαλιά.

"Σ' αγαπώ hyung"

"Και εγώ σ αγαπώ Jungkookie μου"

"Πάμε για υπνοοο? Νυστάζωωω"

"Παμεεεε"

Ανεβήκαμε πάνω και μπήκαμε στο δωμάτιο μου ξάπλωσα αμέσως στο κρεβάτι μου.

Ο Jimin ήρθε και αυτός δίπλα μου και με έβαλε στην αγκαλιά του.

Εγώ τον πιεζα όλο και πιο πολύ πάνω μου.

Ένιωθα το σώμα του πολύ ζεστό και μου άρεσε, παρόλο που ήταν καλοκαίρι και έκανε αφόρετη ζέστη.

Η ζέστη του κορμιού του ήταν διαφορετική.

"Σ αγαπώ Hyung"

"Και γω baby boy"

"Θέλω φίλλακι"

Μου χαμογέλασε και αμεσαλως μετά ένωσε τα χειλει μας σε ένα τέλειο φιλί.

Φιλάει υπέροχα.

Τα κάνει όλα τόσο μοναδικά.

Γενικά δεν έχω φιλήσει πολλά άτομα στην ζωή μου.

Και λόγο ηλικίας και λόγο του ότι ντρεπόμουν.

Αλλά...

Με τον Jimin νιώθω διαφορετικά.

Μπορώ να τον εμπιστευτώ, νιώθω την αγάπη που μου δείχνει καθημερινά και μ αρέσει πάρα πολύ αυτό.

Σπάσαμε απαλά το φιλί μας μιας και δεν είχαμε άλλο οξυγόνο.

O Jimin με κοίταξε στα μάτια.

"Σ αγαπώ μικρέ μου άγγελε"

"Και γω σ αγαπώ, Hyung"

Με αγκάλιασε σφιχτά και ανταπέδωσα.

Οι καρδιές μας χτυπούσαν η μία πάνω στην άλλη με τον ίδιο ρυθμό.

Αυτό με έκανε να χαμογελώ σαν χαζό.

Αυτήν την υπέροχη στιγμή μας την χάλασε ο Jin hyung που εισέβαλε κυριολεκτικά στο δωμάτιο μου.

"Σηκωθείτε πια πρέπει να ετοιμαστείτε"

"Για πιο πράγμα?"

"Πετάμε για Κορέα τα ξημερώματα"

"ΝΑΙΙΙΙΙ"

Ο Jimin με κοίταξε γελώντας γιατί φώναζα σαν μικρό παιδάκι.

Χαίρομαι που θα πάμε πίσω στην Κορέα.

Οταν ήμουν 9 φύγαμε από την πατρίδα μου και ήρθαμε εδώ στις Φιλιππίνες.

Δεν λέω είναι πολύ ωραίο το μέρος εδώ αλλά σαν την Κορέα δεν είναι πουθενά.

"Jiminie στην Κορέα έχει σειρήνες σαν και εσένα"

"Από ότι ξέρω όχι γιατί σε ένα ναυάγιο που είχε γίνει πιο παλιά μια γοργόνα για την ακρίβεια προσπάθησε να σώσει ένα κοριτσάκι και την είδαν. Εκείνη πρόλαβε να φύγει μιας που είναι γνωστή σε όλο τον Ωκεανό για την γρηγοράδα της. Αλλά οι υπόλοιπες σειρήνες και γοργόνες δεν κατάφεραν να ξεφύγουν. Άσε που όσοι τα κατάφεραν, περίπου 2-3 δεν ξανά γύρισαν"

"Wow...Θα ήθελα πάρα πολύ να γνωρίσω αυτήν την"

"Μμμ και γω...Λενε πως είναι πανέμορφη και πως η ουρά της είναι σε απαλές αποχρώσεις. Του τύπου κίτρινο ανακατεμένο με γαλοζοπρασινο. Και άλλα διάφορα τέτοια"

"Τελειοοοο... Και το όνομα της πως είναι?"

"Aria"

"Μέχρι και το όνομα της είναι ξεχωριστό και υπέροχο"

"Συμφωνώ"

"Τέλος πάντων. Σήκω να ετοιμαστούμε για το ταξίδι"

Σηκωθήκαμε και αρχίσαμε να ετοιμάζουμε της βαλίτσες μας.

Λίγο μετά είχε πάει 09.00 οπότε είπαμε να πέσουμε για ύπνο γιατί στης 06.00 το πρωί θα φεύγαμε για Κορέα.