Bir Umuttu Yıkılan

Gittin

Bir çocuk gibi avut beni
Yalanlar savur dilinde
Vazgeçilmez olanın ölüm olduğunu öğret
Çığlık çığlığa terk etme gözyaşlarımla
Bedenimi esir alan intiharı anlat
Bağırmalıyım intihar daha çok sarmadan benliğimi
Koparmalıyım dikeni batan güllerimi.
Yaprakları seviyor sevmiyor çekerken koparılan bir çiçek
Doğduğu an terk edilen masum bir bebek
Dünyanın çocuğu oldu acımasızlık
Taht kavgasında galip gelen padişah gibi
Esir aldı tüm bedenleri
Acımasız bir acımasızlık
Korku,sarmış ruhumu
Yok olmaya başlıyorum bir hiç gibi
Sessizlikle avutuyorum sensizliği
Sessizlik kötü
Sensizlik daha kötü
Tek harf değişimi
Ömrümü alıyor senin gibi.
Ne ölüm ne de terk ediş tarif eder gidişini
Seninkisi göz önüne çekilmiş bir ölüm perdesi
Kaçış,yok oluş çabası.
Gitmek değildi bu
Gitmek için tek sebep ölüm.
Sen ölmeden kayboldun,yok oldun bana.
Toprağa konulan kırk yaşında adam
Geride baba hasretiyle yanan kızı
Babası gitti.
Gidenler sevilir,özlenir.
Sen gitmedin,yok oldun
Her şeyimdin.
Gittin,hiç oldun.