Cupid's Kiss

chapter 7

Mavis pov

7:30 na ano mang oras ay nandito na yung si mandy upang sunduin ako. Mag aayos nalang muna siguro ako.
Nag suot lang ako ng simpleng damit at nag susuklay ng buhok.
*Bogshhh*( boses yan ng may nabasag hahaha walang basagan ng trip)
Nakarinig ako ng mga nagbasagang mga gamit. Napahinto ako sa ginagawa ko at dali daling lumabas para alamin ang nangyari.

Pag kababa ko ay bumungad agad sa akin ang mga sira sirang silya lamesa at nagkalat na mga vases. Parang dinaanan ng bagyo ang bahay namin. At ang isa sa agad ko na napansin ay ang nakabulagta ko na ina habang may sak sak  sa tagiliran.
Parang gumuho ang mundo ko.

"Ahhhhhhhh!"

"We wo we wo we wo we wo!!!" (Tunog ng ambulansya)

"Ma kapit ka lang ma" pa ulit ulit kong sambit kahit na wala na akong gaanong makita dahil sa mga luha na patuloy na lumalabas sa aking mata.

"A-anak" mahinang sambit ng aking ina.

"Wag kang mag alala mama si Junjun binilin ko muna kay tiyang sabel. Wag ka muna hong magsalita". Mangiyak-ngiyak nasabi ko

"M-makinig k-ka,
R-randar ang totoong pangalan ng inyong a-ma, h-hanapin mo s- siya". Pagkatapos niyang banggitin yun ay nagtuluan ang kanyang mga luha " S-sorry M-mavis".

Di na kami umabot sa ambulansya at dineclare na dead on arrival ang aking ina.

Nakaupo ako dito sa labas ng purgatoryo habang nag tetext kay tiyang sabel. Doon muna saglit si Junjun habang inaayos ko ang labi ni mama.
"Wahhhhh huhuhu" bahala na kung sino mang makarinig sa akin. Bat ko ba nararanasan to? Naging mabait naman akong anak ah, saan na kami pupulutin nito? Lugmok na lugmok akong tumingin sa langit at ngumiti ng mapait.

Someones pov.

Nakatangin lang ako sa anak ko na umiiyak sa malayo.
Masakiy sa akin na ang batang2x pa ni mavis at nakaranas na siya ng ganito.
Wag kang mag alala mavis aayusin ko muna ang lahat para makapiling muna ko kasama ng kapatid mo.

"Lets go" sabi ko sa driver ko.

Mavis pov.

"Mama wag kang mag alala hahanapin ko si papa, okay na rin kami ni junjun wala ka nang alalahanin pa. Doon muna kami titira sa kapatid mo na si tita Zonya ma".

Umiiyak akong nakatingin sa kabaong ng aking ina na unti unti ng tinatabunan ng lupa.

Halika na Mavis para maka impake kana.

_________________

Hingal na hingal ako pag katapos inimpake ang lahat ng gamit namin rito ng kapatid ko. Naisipan ko na ibenta nalang tong bahay namin para kahit papano ay may pera akong pag kukunan. Plano ko kasing di ko i aasa lahat kay tita Zonya lahat.

" Tita tapos napo ako". Sigaw ko
"Okay isakay mo na sa kotse yan, nandon na rin ang kapatid mo".

Tinignan ko muna ang kabuuan ng bahay namin dahil mamimiss ko talaga ito.
"Tara na Mavis".
Inakay ako ni tita sa kotse at pinaandar na niya ito.

Naiiyak na naman ako sitwasyon namin ng kapatid ko. Pero okay lang salamat at nandito si tita para alalayan kami. Mabagal lang ang takbo namin dahil natutulog si junjun.

Wala pang isang minuto ay huminto na ang kotse.

" Nandito na tayo Iha excited na sabi ni tita.

"Huh? Mukhang hindi pa nga tayo nakalagpas sa ibang kanto eh".

"Ano ka ba mavis, mag kapitbahay lang kaya tayo". Naguguluhang sabi ni Tita.

"W-whatt!?, Tita naman eh may pa impake impake pa akong nalalaman tapos ang lapit lang pala ng bahay niyo huhu".  Parang tangang sabi ko.

" Sasabihin ko naman talaga sa iyo pero busy ka kanina sa pag momoment mo". Kamot ulong sabi ni Tita.

Ito na siguro ang consequences kapag di ka gaanong lumalabas sa bahay hahaha

Mr_Lock