Chapter 2 - The Rule
"Alie, sorry na." Andito ako ngayon sa condominium ni Nathalie. Saying sorry for almost 12 hrs. Seryoso ako sa 12 oras na paghingi ng tawad. It's really hard na hingan ng tawad ang kaibigan ko.
"Get out of here." Malamig na sabi niya. "Rules are rules." Sabi niya pa.
"Nathalie, I'm serious when I say I didn't know that girl is your cousin." Mahinahon ngunit seryosong sabi ko. I never leave her eyes para maipakita kong totoo ang mga sinasabi ko.
She just smirk. "As I've said, rules are rules." Alam ko ng rules na sinasabi niya. At AYOKONG gawin. I'm too young for that!
"Nathalie, please." Paiyak na ko. "Don't do this." Pagmamakaawa ko.
"Two options," She paused. "Never talk to me, ever again." Saka niya ako tinginang mabuti. "Or do the rules." Iba talaga kapag kabilang ka sa pamilyang rules ang nagpapairal. Wala kang magagawa kundi ang sundin ang mga rules.
"Kung hindi mo pa napag-iisipan, you can always come back." Sabi niya.
"At alam mong hindi ako tatanggi na maging parte ka ng pamilya namin." Saka siya pumunta sa kusina.
"Lunch?" Tanong niya sakin. Wala akong choice, nagugutom na din ako.
"Madeline! Lunch is ready." Tawag niya. May kasama siya? Ang alam ko, she hate staying in one house ng may kasama.
"Ate, ang ingay mo." Sabi ng isang inaantok na boses. I know that voice. Yung naka-ONS ko. Damn! Dito siya nakatira?
Nang maka upo siya, ay biglang nagtama ang mga mata namin. I saw her froze at her seat. Na para bang nakakita ng multo. Tama, multo ng nakaraan, tss. "I guess, magkakilala na kayo, since you two had sex?" She said, vulgar. Ganyan siya magsalita. Masyadong lantaran. Nakita ko kung paano mamula ang mukha ng pinsan niya. I can't deny the fact na maganda ang pinsan niya.
"A-ate!" Nahihiyang sabi niya. Shet, ang ganda niya pag nahihiya. Napabalik na lang ako sa ulirat when Nathalie clear her throat at uminom ng kape. I know that she had her smirk in her face right now. Kaibigan ko siya kaya mas nahihiya ako. Damn!
"Eat." Sabi niya kaya nagsimula na kaming kumaen.
--
"Nathalie," tawag ko sa kanya. Nilipat niya ang tingin niya sakin mula sa phone niya. She's doing business matters, I guess. "Do I really have to do it?" Tanong ko ulit. I mean, hindi sa ayoko. Pero kasi, hanggat maaari, gusto ko munang i-enjoy ang pagiging single.
"I told you, it's your decision, not mine." She firmly said. She's giving me an options na alam niyang mahihirapan akong gawin.
"Uuwi na muna ako." Sabi ko saka dinukot nag susi sa bulsa ko. "I'll call you when I got home." Hindi na siya nagabalang itaas ang ulo niya, but she nod her head.
Umalis ako sa bahay nila pero bago ako makalayo ay nakita ko ang pinsan ni Nathalie na nakatingin sa kotse ko. Heavy tinted ang salamin ng kotse ko kaya hindi niya makikita na nakatingin ako sa kanya. Nagsimula na akong mag-drive.
Bago pa man ako nakalabas sa subdivision when my phone rings,
Lee Corp. COO
Answer || Declined
I answer the call.
"I'm looking for Chain Sandoval?" Sabi ng nasa kabilang linya.
"Speaking." Sabi ko. Saka ako nagtuloy tuloy sa pagmamaneho.
"I just wanted to inform you that the request you've made with the Lee Corp for your School Festival have been accepted. You can get the amount to your school's account." Nagulat ako sa narinig ko malakas akong nakapag preno. Good thing, I'm wearing seatbelt.
