unexpected messages [texting]

'''''

Dale,yarın için fazlasıyla gergindi. Lenard ile uzun süredir görüşmüyorlardı.Bunun tehlikeli olduğunu düşündüklerinden az görüşüyorlardı.Kapı tıklatıldığında  yerinden hışımla kalkarak açmaya gitti.Jonathanın geldiğini görünce sessizce "yukarıda odasında" diye fısıldadı.Jonathan merdivenlerden çıkarak kızın odasının önüne geldi. Derin bir nefes alarak kapıyı çaldı ve  içeriye girdi.Mary yatağında uyuyordu, ne kadar da masum görünüyor diye geçirdi içinden.Yanına giderek yatağın baş ucuna oturdu.Yüzünde parmaklarını gezdirdi.Kız gözlerini korkuyla açarak jonathanın yüzüne baktı."Jonathan, beni korkuttun. Ne arıyorsun burada?" Çocuk konuşmakta zorlandığını hissetti."Sadece nasıl olduğunu merak ettim mary." Tüm bildiği onu çok özlediği ve merak ediyor oluşuydu."Kimseyle görüşmek istemediğimi söylemiştim jonathan."Kızın her kelimeyi bastırarak söylemesi buradan gitmesi gerektiğini gösteriyor gibiydi."Rahatsız etmek istememiştim.Üzgünüm, gidiyorum."Mary onu üzmek istemiyordu, kimseyi üzmek istemiyordu.Jonathandan çok hoşlandığını düşünüyordu, onu kandırdığını öğrenene kadar.Bu içindeki sevgiyi bitirmiş , ondan tiksinmişti.Aaron olayı için ise sadece pişmanlık hissediyordu.Kafasını dağıtmak için onunla takılmak istemişti ve daha sonra da işler sarpa sarmıştı.Ellerini saçlarının arasında gezdirerek doğruldu."Gitme, sana söylemek istediğim şeyler var."Jonathan kızın yanına oturarak söyleyeceklerini dinlemeye başladı."Seninle konuşmak istemediğim zamanlarda aaronla takıldık.Sana söylemek istedim çünkü aaron ne yapacağı belli olmayan biri.Başkasına farklı şeyler anlatabilirdi.Onlardan duymak yerine benden duymanın daha iyi olacağını düşündüm."Jonathan sinirle kıza baktı."Aarona karşı bir şey hissediyor musun?"Mary'nin ne diyeceği hakkında bi fikri yoktu, bunu söylediğine göre yakınlaşmışlardı.Canının yandığını hissetti."Hayır, bir şey hissetmiyorum."Jonathan biraz olsun rahatladığını hissetti.Kendisine karşı boş olmadığını düşünüyordu ama sevdiğini de hissetmiyordu.Sormaya korktuğundan bir şey dememe kararı aldı."Her şey için üzgünüm mary, daha ne kadar söylemem gerekecek bilmiyorum ama üzgünüm."Mary hiçbir şey demeyerek bacaklarını kendine çekti ve kollarıyla sarmaladı.Gözlerini kapatarak son zamanların hiç yaşanmamış olmasını diledi.Açtığında ise jonathan gitmişti.