Chapter XVI - Friendship or Anger
Mena's POV
After ng birthday ni Zeus.
Umuwi na rin kami kinabukasan.
Mga 10 am siguro kami dumating.
Asa bahay na ako na aq nagreready.
Kakausapin ko na si Lanie at nakapagdesisyon na ako.
Linggo ngayon at tatawagan ko na siya
*Calling to Lanie*
(Hello)
"Usap tayo sa park,6pm"
(Ha,bakit?)
"Sa park ko na sasabihin"
(Sige, I'll be there)
tooottt.
"Ma,alis na po ako"
"Sige Nak,kung ano man desisyon mu,alam ko gagawin mo ang tama,"
"Sana nga Ma.Sana"
*Sa park*
*Zeus Sunget Calling*
"Hello"
(Baks,sigurado ka bang kaya mu?)
"Yeah"
(Tawagan mo ko agad pagkatapos niyo mag-usap ha,sige bye. I love you)
"Sige"
Tooot!
"Best!"sa wakas dumating na siya
*SLAP!*
Hindi ko alam basta nasampal ko na lamang siya.
Dala na siguro ng galit ko.
"Be..best?"
"LANIE PAPANO MO NAGAWA SA AKIN YON! I TRUSTED YOU!!!!!!!"
Umiiyak na ko.
Pati si Lanie.
"Ang a.alin?"
"Lanie,pwede ba wag na tayo maglokohan.kayo ni Bren diba?"
"Pa.panu mo nalaman?"
"Sa mall nung thursday bago tayo pumunta ng tagaytay. I saw you and Bren.holding each other hand"
"Im,Im sorry Mena,pinilit ko namang lumayo di ba?sa Maynila ako nag-aral matagal ng umamin si Bren sa akin. Pero dahil alam kong mahal mu siya.Umalis ako.Di ako sumama sa school niyo kung san kayo nag-highschool,nung nalaman kong kayo masaya ako para sayo at the same time masakit,sobrang mahal ko si Bren,pero mas mahal kita kasi Bestfriend kita."umiiyak pa rin si Lanie.
Hearing those reasons.
Makes my heart melts.
"Kelan pa?"ako
"Aug.21,mga May 14 nagkita kami sa MOA,matagal na niya ako pinupuntahan,Friendly visit lang nung una pero habang nagtatagal napapamahal ako lalo. At hindi ko na napigilan .Im sorry."
"Alam mo bang muntik na akong mamatay."ako
"Ha.pano?"
Hindi pala niya alam.
Kaya pala hindi siya dumalaw.
"Nung araw na iniwan ako ni Bren."
*Flashback*
+Bren calling+
"Beb?"
(Magkita tayo)
"Sige,where."
