Şu hayatta yaptığım en doğru şey sana aşık olmaktı.
Etrafımda güya beni tanıyan arkadaşlarım var.
Onların tek işi insanlara iftira atıp yalan söylemek.
Bugün yine seni bana tercih ettiler.
Ama artık alıştığım için bana koymuyor.
Sonuçta en yakınına bile güvenmiyeceksin.
Oda bir gün gelir seni sırtından vurur.
İnsanlar böyledir çıkarları için ne gerekiyorsa yaparlar.
Sevgililerini mi aldatacaklar aldatırlar.
Arkadaşlarına mı iftira atacaklar atarlar.
Anne babalarına yalan söyleyip arkalarından iş mi çevirecekler yaparlar.
Muhtemelen bunları okurken sen insan değil misin diye soracaksın.
Ben insandım.
Artık değilim.
Benim insani duygularımı el birliği ike yok ettiler.
Yaparlar.
Sonuçta insanlar.
Eda Süreyya AKAR
__________________
Elimde kitapla yatağımın üstünde oturmuş yan odadan gelen sesleri duymamaya çalışıyordum.
Ama ne mümkün babam nasıl bir kadın getirmişse kadın o ciyak ciyak sesiyle kesintisiz bir şekilde inliyor arada da 'sevgilim, aşkım ,kocacım' gibi seslerle babama sesleniyordu. En sonunda bu seslere dayanamayıp kulaklığımı aldım ve telefonuma takıp en sevdiğim şarkıları oynatılacaklar listesine ekleyip oynata bastım.
O sesleri duymamak bana iyi gelmişti. Eğer biraz daha o sesler duysaydım kafamı duvarlara vurmaya başlayacığı anlayacak kadar duymuştum o sesleri.
Bu arada ben Eda Süreyya AKAR. Yan odadan gelen sesleri çıkartan kişi de babamın sürtüklerinden biriydi. Babam da zaten keyfine düşkün bir insan olduğu için muhtemelen evde bir kızının olduğunu unutmuştu. Gerçi unutsa ne yazar o kadınlar sayesinde birkaç saatliğine de olsa ondan kurtuluyorum. Eğer o kadınlara eve hetirmese bana sarıcak ve vucıdumda morarmadık yer bırakmıyacaktı. Bu benim için en iyisiydi. Ama birazdan o kadını gönderecek ve bana işkence etmeye başlıyacaktı. Hiç yoksa şimdilik bir şey yok demeye kalmadan babam kapımı açıp içeri girdi.
İşte başlıyoruz.
Size iyi eğlenceler.
Umarım benimkinden daha güzel bir aileniz vardır.
Benim çektiklerimi başkası çeksin istemem.
_________________
Sabah 05.33
Babamın vurduğu yerlerde oluşan morlukları kapatmaya uğraşıypr aynı zamanda da kapatmadığım başka morluk kaldımı diye kontrol ediyordum. Okul 07.50 de başlaycaktı ve ben 05.20 de kurduğum alarmla kalkmıştım. Bütün morlukları kapattığımı anlayınca kalkıp babama kahvaltısını hazırladım.
Daha fazla morluk istemeyiz değil mi?
Sonunda hazırladığımda saatin 7'ye yaklaştığını gördüm ve sessizce mutfaktan çıktom montumu giyindim ve yavaşça kapıyı açtım. Ayyakkabılarımı da giyindim ve çantamı aldım. İçindekileri bir eksik var mı diye kontrol ettim. Herşeyimi almıştım. Kapıyı yine aynı yavaşlıkla kapattım ve montumun şapkasını kafama taktım. Oturduğumuz binadan çıkarken kapının sesini artık umursamıyordum. Kulaklığımı aldım ve dün yaptığım listeyi dinlemeye devam ettim. Okulun kapısının önüne geldiğimde içimden 'bakalım nugün neler olacak' diye geçirdim. İçeri girdiğim anda Yekta
''Ooo okulumuzun sürtüğü de gelmiş.''
Dedi.
'Şimdiden başladık.''
