Chapter 13
Heart-to-Heart TalkAshiya P.O.V
Ito busy-busy-han kami sa event… Halloween na kasi.
“Ashiya, nakita mo ba si Cerisse?”
“Oh ikaw pala Nestor? Nako hindi pa… busy kasi sila eh. Sila toka sa Event lam ko eh.” –sagot ko sakaniya.
(Oo nga pala! Si Nestor hindi na tinanggap ng Management yung resignation letter nya… ewan! Lakas nya daw sa May-ari? Wahaha as if naman eh di nga namin alam sino may ari nito? I mean… di pa namin nakikita?hehe pero sabi nila eh.asset din daw sya sa company at sakto may on-going project sya kaya di na nila pinayagan si Nestor mag resign.=))
“Oh.ate Kristina! Ok lang ba?” Tawag ka sa kanya ng bigla ko syang napansin na parang ewan!
“ok lang… wala lang ako sa mood.”
“Ngek! Bakit naman?”
“Nainis lang ako!” –at natawa ako kasi itsura nya nang gigil eh.haha
“Ano bang problema? Si Sir ba?”
Kumunot lalo yung noo nya…nako! Patay ako!
“Bakit ko naman poproblemahin yung lalaking yun ah.?” -pasigaw niyang sagot.
“Easy ang sinasabi ko lang naman eh” –di ko na natuloy ang sasabihin ko kasi dumada na sya.
“yung lalaking walang isang salita?! Yung lalaking …. Yung lalaking paasa! Oh.my na-fall na to! Nangingisi na ko sa pag hihimutok nya ng mapansin kong may palapit na saamin… shit!
“Ate--”
“alam mo yung aamin sya sayo tapos bigla di pala totoo?..” –patuloy pa din sya.
“Ate----”
“ako naman si tanga…. Naniwala… naguilty pa nga eh. tapos nung balak ko na syang kausapin… aba?! Akalain mong may kalandian? Nakakainis yan Alvin Dexter na yan!”
“Ehem!....” –Finally natigilan sya.
Hindi padin humaharap si ate Kristina sa likod nya siguro napako na to! Haha daldal kasi eh
“actually ate, kanina ko pa dapat sasabihin sayo na nandyan si Sir kaso… di mo ko pinapasingit eh. hehe bye usap na kayo… alis na ko..” –palusot ko sabay alis.
Ang cute ng mukha ni Ate Kristina parang bibitayin na! yan yan… less talk less mistake kasi!♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥
Kristina P.O.V
Papatayin ko tong babae na to eh! sana sinigawan nya ko para tumigil ako hindi yung puro sya… Ate--- Ate---“Can we talk?” –yaya ng lalaki sa likod ko although alam ko naman kung sinu sya.
“Yeah.sure tungkol san?” –pagmamaang maangan ko.
“Let’s go to rooftop. Now.”
“Ah. Eh pwede ba tayo dun?” –ayoko maiwan nang kami lang. Hindi ko aalam sasabihin ko.
“Oo naman, tara sa elevator.”
Nagpunta na kami sa elevator area… nung bumukas naman yung pinto eh. sakto WALANG TAO, pag pasok sa loob… walang umiimik… napapaisip tuloy ako… Bakit sya ganyan sakin? Di ba gusto nya ko? Di ba? Di ba? Ok Kristina e-push mo yan!
BINABASA MO ANG
My Dream Guy is that you?
FanfictionWhile writing this story I've realized something.... reading is not easy same as writing!:) but writing demands so much patience I may say. ☆★☆ thumbs up to all the author out there!