Zawgyi
မနက္ခင္ေဝရီေဝလင္း ေလး ခ်စ္ရသူရဲ႕ ႏွဖူးကိုေလးကို နမ္းလိုက္ ဆံပင္ေလးကို ဖြလိုက္နမ္းလိုက္နဲ႔ တခ်ိဳေသာသမ်ား ၾကည္ႏူးေလေသာ္လည္း
ထိုလူႀကီး၏ ကေလး က ခုထိ မႏိုးေသးေပ ဒီကေလး မႏိုးရင္ ေတာ့ ဒီက လူႀကီးဘယ္လို အလုပ္သြားရမွာလည္း
မႏိုးခ်င္ေပ့မယ့္လည္း ထိုကေလးအားႏိုးရျပန္သည္
"ကေလးေလး ကိုယ့္ရဲ႕ ယုန္ေပါက္ေလး ထေတာ့ေလ"
မႏိုးခ်င္ပဲႏိုးရျပန္သည္
"ဟင္ ကားေပၚမွာအိပ္ေနတာလား ဦး မသက္ေတာင့္ မသာသာႀကီး အိပ္ေနတာလား ဦးရာ ခက္တယ္ ႏိုးတာမဟုတ္ဖူး ကြၽန္ေတာ့ကို "
စိတ္ဆိုးေနျပန္သည္ မႏိုးလို႔တဲ့ ထိုကေလးဟာ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္
"ဘယ္သူက ဒီကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ကေလးေလး မူးၿပီးအိပ္ေနတာကို ႏိုးရေတာ့မွာလည္း"
ထိုခါမွ ယုန္ပါးေလးရဲသြားသည္
"ဟာ ဦးကလည္း ဘာမွ မဆိုင္ဖူး"
"မျဖစ္ေသးပါဖူး ဦးရဲ႕ ကေလးေလးကို ညဘက္ အျပင္ေပးထြက္ခိုင္းလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဖူး ဒါမွ မဟုတ္ရင္ အရက္ေပးမေသာက္ေတာ့ဖူး"
ဦးသည္ အင္မတန္ပိုလြန္းသည္
"ဘာမွလည္းမဆိုင္ဖူး"
"ကိုယ့္ကေလးက မူးေနရင္ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာကို"
ထိုကေလးက လည္း အထြန႔္တက္လိုက္ရမွ
"အဲ့တာ နဲ႔ ညေပးမထြက္တာနဲ႔"
အေၾကာင္းျပခ်က္က ႀကီးလိုက္တာ
"ကိုယ္ကေလး က အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေတာ့ တေယာက္ေယာက္ က ဒီတေယာက္ထဲပဲ ရွိတဲ့ ကိုယ္ရဲ႕ ယုန္ေပါက္ေလး ကို ခိုးသြားရင္ ဒီလူႀကီးက ႐ူးၿပီး က်န္ခဲ့ မွာေပါ့"
"ဟာဦးကလည္း အပိုေတြေျပာျပန္ၿပီ ဗိုက္ဆာတယ္ ဆင္းၿပီး"
ရွက္ရမ္းရမ္းၿပီး ကေလးေလး တေယာက္ ကားေပၚကေျပးဆင္းသြားေလရဲ႕
(ကားေပၚကေျပးဆင္းသြားတာလား ေပါင္ေပၚက ဆင္းသြားတာလား အာသာက ေသခ်ာလည္းမေျပာဖူး)
