Encounter

Prologue

Unedited

"David, will you take Jennifer to be your wife, your partner in life and your one true love? Will you cherish her friendship and love her today, tomorrow and forever? Will you trust and honor her, laugh with her and cry with her? Will you be faithful through good times and bad, in sickness and in health as long as you both shall live?"

"I do" *stab*

"Jennifer, will you take David to be your husband, your partner in life and your one true love? Will you cherish his friendship and love him today, tomorrow and forever? Will you trust and honor him, laugh with him and cry with him? Will you be faithful through good times and bad, in sickness and in health as long as you both shall live?"

"I do father" *stab*

"By the power of your love and commitment to each other, and by the power vested in me, I now pronounce you husband and wife.
You may now share your first kiss as husband and wife."

At habang palapit ang kanilang mga mukha bigla akong nakaramdam ng parang bang may sumasaksak sa puso ko kaya napa hawak ako sa dibdib ko. Bakit ba pumunta pa ako dito? Masochita ba ako para tiisin to?

Tinignan ko ang mag kasintahan at agad naka ramdam ng inggit. Ang saya saya nila tignan. Kitang kita din sa mga mukha nila ang sigla sa ceremonya na naganap ngayon lang. Kitang kita ko din ang ebidensya ng kanilang pag mamahalan base sa mga kilos at tinginan nila.

*stab*

Agad kong inalis ang tingin ko sa mag asawa at dali dali akong tumayo sa kinakaupuan ko at pasimpleng lumabas ng simbahan. Sakto naman at pag labas ko ay narinig ko ang hiyawan nang mga bisita. Alala ko okay na ako. Fvck. Di na ako pwede mag paka gaga kay David. Pag mamay ari na siya ng iba.

"They're finally married" bulong ko sa sarili ko. Piniglan ko ang sarili ko na umiyak at nang sigurado na ako na di na tutulo ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan ay nag patuloy na ako sa parking lot para sumakay sa kotse ko. Agad ko namang nakita ang kulay pula kong kotse at dali dali akong sumakay at inandar to paalis bago pa may maka pansin sa pag ka wala ko sa simbahan.

With no destination in mind, nag patuloy ako sa pag mamaneho, pero bago yun sinugarado kong naka patay ang cellphone ko para di nila ako macontact. Gusto ko muna mapag isa, at mag isip. Gusto kong isipin kung paano tayo napunta sa ganito? Kung bakit iba ang kasama niya ngayon. Na dapat ako ang kasama niya sa altar at hindi ibang babae.

Ilang oras na ang nakaka lipas simula noong umalis ako di ko namalayan na sa moonlit cafe pala ako nakarating. Ang cafe kung saan kami madalas tumambay noon. Sa cafe kung saan nag simula ang lahat. Sa cafe kung saan doon din natapos ang lahat

!!!!!!!!!!!!!!!!

*hello!!! Try ko lang baka sakali mag work. Sksksks. So i got the inspiration to write a story from my dad who was encouraging me to write a story. And wala naman mawawala sa akin if i tried so here it is! Thanks pa, for encouraging me. Annnnd this book will probably have issues, like grammars, typos, etc. And im sorry for that!!! But still hope you guys enjoy reading this!!! This will be a short one. Probably 5 to 6 chapters only. So nervous and excited for this book!!!*