Every Night, I Love You

PART 1-ACCIDENT

Finally! Uwian na namin. Nakakaantok talaga ang Mathematics.

"Uy Hierah, gala tayo?"

"Hindi muna ako gagala Rhin, maaga akong pinapauwi ni mama e." ani ko

"Ay ang daya naman, treat pa naman kita sa McDo."

"Nextime nalang talaga."

"Sige, alis na ko. Ingat ka a?"

"Sige, bye!"

Sayang naman yun, itetreat na sana ako e. Gusto ko pa naman sa fast food chain na 'yon. Pero pinapauwi ako nang maaga ni mama e. Bakit kaya? Hmmm.

Paliko na ko malapit sa kalye namin, nang may nakita akong lalaking sinusundan ng dalawang nakaitim na lalaki. So, I was curious. Bakit nila sinusundan yung lalaki? I think, may masama silang balak. I need to save that guy.

Lumiko sila sa kabilang kalye. Sinundan ko lang sila nang sinundan hanggang sa makarating kami sa Kalye 143. Ang bilis nilang maglakad kaya nahuhuli ako. Parang nakakahalata na 'yong lalaki, na sinusundan sya. Kaya naman mas binilisan nya yung paglakad.

Focc! Sinuntok nila yung lalaki at pinagsasaksak. Wala akong nagawa kundi tumingin nalang. Nakakatakot. Wala silang awang pinagtutulangan ang lalaki.

Then, suddenly my phone rings.

'Sabi nila, balang araw darating ang ---'

I'm dedz! Pinapauwi pala ako nang maaga ni mama. Shocks! Narinig ng mga lalaki yung phone call. Shit! Kelangan ko nang umalis. Hierah calm down.

Bago ako umalis, tiningnan ko ulit kung nasaan sila. Ayun yung lalaki duguan na nakatingin saken. Nakatingin ang dalawang mata, sa mga mata ko. Bakit parang iba sa pakiramdam?

"Sino yan? Lumabas ka na kung ayaw mong mamatay!"

Ow shit. I need to go. Tatawag nalang ako ng ambulansya para sakanya. Sorry, di kita nailigtas. Sorry. Why, I'm being sorry? Ow yes ofcourse! Nasaksihan mo lahat, tapos wala ka man kang ginawa? Just wow Hierah. Pero wala naman akong sapat na lakas para iligtas siya diba? Iniisip ko din sarili ko. Pero ba't ganito? Bakit ako nakokonsensya?

Tumakbo ako nang tumakbo hanggang sa makarating ako sa kalye namin. At tumawag ako ng ambulansya at pulis para dun sa lalaki. Hindi dapat nila malaman na ako yun. Sigurado akong babalikan ako nung mga lalaki pag nangyari yun. Kaya di ko nalang sasabihin na nasaksihan ko yun. I need to shut up my mouth, para sa proteksyon namin ng pamilya ko at ako na rin.

But, why I have this feeling? Nung tiningnan nya ko sa mga mata ko? Parang, parang nakita ko na sya somewhere. Pero hindi ko sya kilala. Urgh! Kawawa yung lalaki.

Nakarating na ko sa bahay ng biglang dumilim ang paningin ko.

"Raaaahhhhh!"

~

Why I'm here again? Pa'no ako napunta dito? Panong?

'Psst.'

"Sino yan?"

"Hi."

Bigla akong nagulat nang malaman kung sino yung-----