3

3 1 1
                                    

Oy vermeyi unutmayın!

Sizi seviyorum.

Bakışlarımı pencereye yönelttim. Yaklaşık 2 sattir biyoloji çalışıyordum ve kafam bulanmıştı. Kafede olanları düşünüyordum. Taehyung yanıma geldikten sonra domates gibi kıpkırmızı olmuştum. Hızlıca kafeden ayrılıp eve gelmiştim. Masanın başından kalkıp mutfağa gittim. Telefonum çaldı. Arayan annemdi.

Annem..

"Alo?Efendim anne?"

"Oğlum? Babanla kavga etmişsiniz? Ara özür dile çabuk!"

"Haklı olduğum bir durum için özür mü dileyeceğim? Hadi ama anne..Her zamn kocanı savunmak zorunda  değilsin. 9 ay karnında taşıdığın bir oğlun var hatırlatırım.."

"Jeongguk! Terbiyesizlik yapma! Ara babanı özür dile hemen."

"Terbiyesizlik yapan taraf hep ben oluyorum nedense..Herneyse kapatıyorum. Şuan müsait değilim"

Telefonu kapattım ve masanın üstüne koydum. Bıkkın bir nefes verdim dışarıya doğru. Ailem beni asla desteklememişti. Her zaman kendi istedikleri bir çocuk yetiştirmek istemişlerdi ama onların istediği çocuk ile benim aramda dağlar kadar fark var..20 senelik hayatımda öğrendiğim şeylerden birisi aileniz sizi bir şeyler öğrenemeye zorla itiyorsa o ortamdan uzaklaşarak kendi hayatınızı kurmak. Ben bunu kısmen başardım..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 25, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

complete me 🎐 | taekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin