BMHM 2

542 13 1

ni Otor_E

ni Otor_E

Him

Three long years but the memory of her crying in pain he caused to her are still vivid.
Everytime he steps-in in their house, her crying face haunts him.

Back in three years before she gone, their was happily having breakfast together. He left that day with a smile plastered on her face, waving at him.
When he came home, malutong na sampal mula sa asawa ang sumalubong sakanya. Luhaan itong nakatayo, kipkip ang lukot na papael nang humarap siya. Gulat na gulat siya. Hindi inaasahan ang ginawang pagsampal ng asawa.

"H-how could you do this to me?! To my family?!" Her voice was full of pain and hatred, so her eyes.
Binato nito sakanya ang hawak na papel, tumama iyon sa kanyang katawan.

His face darkened after reading the documents she threw. He remain silent for awhile.. Bago pa naman niya aminin, buko na siya ng asawa.

Asawa. Dominick smirked to himself. How could he called and claimed her as his wife if they are not legally married? Yes, they've got married. Only their family knows it. And their marriage wasn't registered, in his order.

He manage to hide his emotion and face her. "There's no used of denying it." Blangko ang tingging binigay niya rito. "What you learned was true. All true." Sabi pa niya. Muli nanamang nagbagsakan ang luha sa mata nito, hindi parin makapaniwala. "I used you and your goddamn feelings for me to tricked your parents. I succeed because of your cooperation woman, so thank you."

"D-do you love me, don't you?" Nangangatal na ang labi nito. Nag-aasam na sabihin niyang oo.

He turned his back. "I never feel that thing on you." He flatly said.

Nang gabing iyon, umalis siya. Umuwi siya sa bahay ng magulang niya at doon nagpakalasing. Nilunod niya ang sarili sa alak hanggang sa makatulog siya.
Iyong gabing iyon narin ang huling beses na nakita niya ang babae dahil kinabukasan pagkauwi niya, wala ng bakas nito ang naiwan sa bahay nila., o mas dapat na bahay niya.

Dadalawa lang naman sila roon. Ayaw nito na magkatulong sila, mas gusto nito na maging plain housewife lang niya. Sa ganoong paraan nito daw nararamdaman na asawa niya ito.

Pag-akyat niya sa kwarto, malinis iyon. Hindi manlang gusot ang kama, lahat ng gamit nasa ayos maliban sa wedding picture nila na nakasabit sa harap ng kama. Nasa sahig na iyon, basag.
May kung ano siyang naramdaman nang makita iyon ngunit binalewala niya, hindi na pinagtuunan ng pansin.
Hindi niya alam ngunit nakita nalang niya ang sarili sa harap ng malaking closet, checking her things there, but.. Even a single things of her was gone too which means one thing, she already left him.
Mula noon madalang nalang siya umuwi sa mansyon niya. Bumili siya ng condo unit na malapit sa kanyang kumpanya at doon naglalagi.

But not today, binisita niya ang sariling bahay. Hapon na ngunit nakahiga parin siya sa kama kung saan siya natutulog na katabi ang asawa.

Yes, i claim her my wife because she is really my wife. I found it out after a year she left. Someone send the papers na nagpapatunay na legal at rehistrado ang naging kasal namin. He even called his lawyers to check it and yes it is. Original copy of their marriage contract.

He felt happy deep inside. Nagpapasalamat siya sa kung sino man ang gumawa noon dahil, dahil alam niyang hindi na siya uli pang magpapakasal. Hindi na niya uulitin ang kagaguhang ginawa. Sa kanya lang niya manatiling kasal. Kahit na wala ito at walang ng balak bumalik sakanya, mananatiling silang kasal.

Kahit sa bagay na ito nalang, alam kong mahal ko ako dahil ganun rin ako..

Mapait siyang ngumiti. Nakatitig sa masayang mukha nito sa wedding picture nila. "Why still not coming back, wife? Is 3 years isn't enough to forgive me? Wala ka bang balak na maghiganti sa ginawa ko sainyo ng pamilya mo?"

Malamlam na pinagmasdan ni Dominick ang litrato ng kuha nung kinasal sila ni Annie.
Pareho silang nakangiti sa litrato. Kapwa sila masaya. May kinang ang kanilang mata. Paano niya iyon nagawa? Na kahit sa larawan ay nagawa niyang lokohin at palabasing masaya siya at mahal ito? O baka, mahal talaga niya noon pa man ang asawa hindi nya lang pinapansin ang mga kakaibang pagsirko sa loob niya kapag kasama ito, ang masayang sandali nila, dahil sa plano niya. Na pati sarili niya ay napaniwala niyang palabas lang niya ang lahat ng sayang naramdaman niya noon kasama ito.

"Stop reminiscing how you fucked up your own life, man!" Kastigo niya sa sarili. Bumangon siya. Tinungo ang pinto, bago lumabas "I'm planning again something crazy to get what i want, wife.. I wish you are here. Stop me. Come back to me.." Usal niya sa nakangiting larawan ng asawa.

I missed you so much, baby!
Go home..

---