MÜHÜR

3.BÖLÜM

Ben hayatımda ilk defa birine demiştim "seni seviyorum" diye kendime bile itiraf edemediğim şeyi söylemiştim ben Doğa 'ya  aşık olmayı bile bilmeyen ben bir aydır bekliyordum onu hastahanede

Aklımda binlerce soru vardı kimdi bu İsmail 
Sonradan aklıma gelmişti Kemal yine ne tezgâhla kızın kaderini değiştirmişti bir de ondan duymalıydım hemen can dostumu aradım bana en iyi o yardım ederdi
" Gürkan" Gürkan benim can dostum du,kardeşimdi  hayatıma çok kişiyi almazdım ben tek dostum Gürkandı. Bütün pis işlerimizi ikimiz hallederdik
"Efendim agbey " dedi sesindeki özgüvenle
"Seninle ufak bi işimiz var  "dedim  sinirle hemen cevapladı
" buyur ağbey emirin olur "dedi
" Kemal özeri bul bizim boş arsaya getir yarım saate ordayım " dedim ve telefonu kapattım

Hemen hastaneye gidip Doğaya baktım doktorla konuştuktan sonra  arsaya geçtim. Kemali bir sandalyeye oturtmuştu elleri ve ayakları bağlıydı 
Beni görünce hemen sırıtarak konuşmaya. Başladı

"Ooo kimler gelmiş damat senin ne işin var burada " dedi sırıtarak,hemen cevapladım
"Ne o şaşırdınmı " dedim kendinden emin bir şekilde
"Neden getirdiniz beni buraya " dedi ciddileşerek
"Sana bazı sorularımız olacak eğer düzgün cevaplar verirsen bizde seni düzgünce bırakırız ama yok illa direnirsen bizde ona göre cevaplatırız "
Korkuyla gözlerime bakıyordu hemen cevapladı

" .Asıl soru sorulacak kişi senin baban senin aradıgın cevaplar onda benden daha iyi bilir MÜHÜRLÜLERİ " dedi gülerek Anlam veremeyen gözlerle bakıyordum MÜHÜRLÜLER Türkiyedeki mafyaların emir aldığı  ve komuta edildiği  yerdi babamın onlarla ne işi olabilirdi ki
"Yalan söylemeyi bırak kemal burada yalan işlemez" dedim sinirle ,hemen cevapladı

"Sen babanı ne sanıyordun ki işinde olan bir iş adamımı . sana çok acıyorum Karan daha babanın  bile ne iş yaptığını bilmeyen adam beni  sorguya çekiyor babana sor bakalım ne iş yapıyormuş " dedi alaycı bir şekilde oturduğu sandalyeyi itip bağırdım
"Bana Yalan Söyleme kemal !!!" dedim ve  arsadan ayrıldım yolda giderken diğer taraftan da babamı arıyordum "Aç lan şu telefonu Aç" diye bagrıyordum
Şirkete geldiğimde babam ofiste değildi neredeydi bu kahrolasıca adam
Aceleyde eve gittim ve beklemeye başladım saat gece 3.30 geliyordu kapı yavaşça açılmaya başladı sonunda gelmişti salonda koltukta oturup içeriye gelmesini bekliyordum yavaşça içeriye girdi ve ışıkları yaktı beni otururak görünce çok şaşırmıştı
"Ne o evin yolunu bulamadım herhalde " dedim sinirle , hemen cevap verdi .

"Bu seni hiç ilgilendirmez " dedi kendinden emin  bir sesle hemen soru sordum
"İSMAİL kim onunla ne baglantınız var kemalin de seninde anlat çabuk " dedim sesimi değiştirmeden
"İş mevzuları işte bildiğin şeyler " dedi elimi yumruk yapıp masaya vurdum
"Bana yalan söyleme onunla ne ilginiz  var " dedim dahada öfkeli bir şekilde
"Peki tamam şöyle oturda anlatayım ama sakin ol" dedi ve oturdu bende hemen karşıdaki koltuğa oturdum ve dinlemeye başladım
"İsmail çok akkıllı bir adamdı işlerinde de bayağı başarılıydı kemal ve ben  sürekli onun kazanmasından bıkmıştık ve Kemal onun dokunmaya bile kıyamadıgı herkes ten sakındıgı aşkını kaçırıp... " dedi başını öne eğdi ve sustu yüzüne bakıyordum yapmadı desin diye ama yapmıştı pislik herif yapmıştı elimi yumruk yapıp bağırdım
"Peki sonra seninle ne ilgisi var! " dedim susmaya devam etti ve tekrardan bağardım
"Anlatsana ne yaptında sanada düşman oldu Anlat! Hadi bekliyorum "
Yüzüme baktı ve konuşmaya devam etti .
"Kadını kaçırmasına yardım ettim bunu yaptıktan sonra kadın hamile kaldı ve Doğa doğdu kadının   karnı daha çok büyüyünce İsmail ona bunu yaptıklarına inanmadı kendinin isteyerek yaptığını düşündü  ve sokağa attı ama kadın herşeye rağmen direndi Doğa  4 yaşındayken kadın artık bu acıya dayanamadı ve kendini astı   şans eseri kurtuldu ama Doğanın bundan haberi yok " şaşkınlıkla yüzüne bakıyordum ne demekti şimdi bu kız babasının ona yazdıgı kaderi çekiyordu hemen sordum
"Kadın şimdi nerede peki" dedim biraz durduktan sonra cevapladı
" İstanbul da bir ruh ve sinir hastanesinde 20 yıldır orada "  yutkundum ve konuşmaya başladım
"Sen böyle bir şeyi nasıl yaptın ya aklım almıyo aaa ne suçu vardı hı ne suçu vardı  " sesimi yükselltim
"Allah Sizin Belanızı versin ! Nasıl yaptın ha bunu hiç acımadınızmı lan o kadına günahı neydi  sen benim babam olamassın! " hızlıca yukarı çıktım yatağa oturup biraz düşündüm saat sabah 6 ya geliyordu hemen üzerini değiştirip evden çıktım hastaneye gittim Doğa'nın baş ucunda bir kız vardı hemen odaya doğru ilerleyip kızın yanına gittim  uyuyordu kızı kolundan tutup dışarı fırlattım kız neye ugradıgını şaşırmıştı neden böyle birşey yaptığımı bende bilmiyordum  sadece ona zarar vereceğinden korkmuştum
"Napıyosun sen be ruh hastası manyak " dedi kız bagırarak hemen cevapladım
"Sen kimsin Ne işin var Doğa 'nın başında " dedim sinirle kız hemen cevap verdi
"Ben onun en yakın arkadaşıyım asıl sen kimsin ne istiyorsun ondan " bana dikkatli baktıktan sonra konuşmaya devam etti
"Sen osun  demi Karan demirel  hepsi sizin suçunuz senin babanın ve o kemalin suçu sizin yüzünüzden ne istiyorsunuz bu kızdan birde yüzlü yüzlü geliyor " dedi bagırarak ama bana dediklerinin hiç biri umurumda değildi hemen bir soru sordum
"Uyandımı " dedim kız sinirle yüzüme baktı ve
" seni ilgilendirmez uyanıp uyanmadıgı" dedi ve odaya girip kapıyı suartıma kapttı hemen ardından bir ses duydum
Bu ses Doğa'nın sesiydi sonunda uyanmıştı hemen kapıyı aralayıp sesini dinledim meğer sadece sesi yetmiyormuş beni susturmasına
Kafasını kapının olduğu tarafa çevirdi ve beni gördu göz göze geldik hemen yataktan indi ve kapıya doğru yürümeye başladıkapıdan olabildiğince uazklaştım bir yer bulupo saklandım arkada seslendi
"Karan senin olduğunu biliyorum " dedi solgun bir sesle  elimi yumruk yapıp agzıma götürdüm eğer şimdi onun karşısına çıkarsam bir daha bırakamazdım. Arkadaşı arkasından seslendi
"Doğa gelirmisin buraya orada kimse yok " dedi yumuşak bir şekilde Doğa hemen cevap verdi

"Yaren eminim karan buradaydı berni görünce kaçtı eminim bundan " sesi öyle masum geliyordu ki kıyamıyamıyordum napacaktım ben şimdi bu çıkmaz sokakta anlatamazdım Doğa'ya olanları ama asnlatmassamda Bakamazdım bir daha bakamazdım yüzüne ilk defa yardımas muhtasç hissediyordum kendimi
Bu kız bana ilklerimi yaşatıyordu haberi olmadan.