Chapter 7 "My baby"

3.8K 95 52
                                    

Gerald's POV

Hindi ko alam kung ano ang tunay na nangyari pero narito kami ngayon sa hospital. Nakita ko si Lara na nakahiga sa kama at may oxygen na inilagay sakanya.

"Doc? Kamusta na siya?"tanong ko

"Shes not fine, and the baby too. Malakas ang pagkabagsak niya na nagdulot ng pagkauntog ng baby sa ilalim ng tyan nya. But we will do our best para maging sya"saad nito.

"Salamat po Doc"

Kasalanan ko ito, hindi ko man lang nagawang protektahan ang mag ina ko.

"Ano ba kasing pumasok sa utak mo Stacey? Dahil sayo, nasa panganib ang buhay ng mag ina ko. Kung may masamang mangyari sakanila? Ikaw ang sisisihin ko"galit kog tugon kay Stacey

"Ouh come on Gerald, hindi ko alam na buntis sya, I'm sorry"saad nito

Lumayo muna ako doon at nagpahangin muna.

Sa hindi kalayuan, nakita ko ang lola ko.

"Lola?"tawag ko

"Gerald Jusko naman. Napano ang Lara ko?"saad nito. Alam kong botong boto sya kay Lara.

"Hindi sya okay Lola,"

"Hayop talaga yang Stacey na yan eh. Masasampal ko talaga yan"saad nito

"Kasalanan ko ito Lola, hindi ko kasi natanggap pa ng lubusan ang anak namin. At hindi ko sya kayang ipagmalaki, at ipagtanggol"napaluha na ako sa aking pinagsasabi.

"Alam mo Iho, alam ko naman na mahal na mahal mo si Lara. Ang dami mo kayang pinagbago, marunong kanang bumutaw sa mga bagay na gustong gusto mo para lang sakanya. Kaya proud ang Lola mo"saad nito at niyakap na ako.

Napatigil kami ng dumating si Mike.

"Gerald? Si lara gising na sya"

Napatungo agad kami ni Lola sa kwarto niya.

Pagdating ko doon, umiiyak na sya,

"Lara?"

"Alam mo Gerald? Kung hindi mo tanggap ang batang ito? Hindi kita pinipilit. At isa pa, kagagawan natin to, kaya hindi mo basta bastang ibaliwala lang pero sa ginagawa mo? Okay lang ako Gerald. Nagmumukha akong okay para sa anak natin. At alam kong ano yung masakit? Pinaglalaban kita pero ako? Hindi mo kayang ipaglaban"napaluha narin ako sa mga pinagsasabi niya

"Lara, please stop crying,"saad ki at lalapit sana pero nagsalita ulit ito.

"Alam mo? Alam ko naman na ayaw ng Mama mo sakin kaya ayaw kong ipag pilitan na magustuhan niya ako. Malaya kana Gerald. Papakawalan na kita, hindi ko kayang maging manhid nalang palagi. Maaari kanang umalis."saad nito.

Lalapit na sana ako para yumakap pero pinigilan ako ni Lola.

"Sige na. Mauna kana doon Gerald"

Napalabas na ako at tumulo na aking mga luha. Masakit pala, mahal ko na ba sya? Ewan ko ba.


Lara's POV

"Tahan na iha,"saad ni Lola sakin.

"Alam mo Lola? Ikaw nalang siguro yung maituturing kong pamilya sa mundong ito. Wala eh, hindi niya ko kayang ipaglaban lalo na sa mama niya. At ang sakit sakit non kasi pati anak namin? Hindi niya tanggap"napaluha nalang ako at naramdaman ko ang yakap ni Lola sakin.

"Tahan na, baka mapano payang anak mo"

Napatigil na ako ng pumasok ang doctor.

"Doc? Kamusta ang baby ko"saad ko

"Your baby is fine now and its a twin but I have to tell you this, mag ingat ka sa mga kilos mo baka mapano ang baby sa loob lalo nat dalawa sila dyan"masayang sabi ng Doktor.

"Thank you  Doc"

Dalawa na agad ang anak ko? Nakakatuwa naman. Sabihin ko kaya kay Gerald? Wag nalang, hindi rin niya tanggap😣

After 3 days

Nakauwi na ako sa bahay ko at nakapagpahinga na. Ilang araw din hindi ko pinapansin text messages ni Gerald. Hindi parin kasi ako nakaka move on na hindi niya lubos tanggap anak namin.

Ringgg......

"Hello?"

"I'm sorry Lara"

"Sino to?"

"Its Stacey, i'm sorry dahil sakin nasa panganib yung baby niyo"saad nito.

"You know what Stacey, its okay, okay na ang baby ko"saad ko

"Lara, I thought ur a bad person pero hindi naman pala"saad nito

"Sge na may gagawin pa ako Stacey"tsaka binaba ko na ang telepono.

***********

Natapos na akong naglinis sa bahay ko at tsaka nanood ng mga palabas na tungkol sa pagbubuntis.

Napatulo nalang ang mga luha ko, dahil naalala ko naman ang nanay ko.

Napatigil ako sa pag iyak ng may nag txt sakin.

"Lara I know its hard to tell you this, but I know in my heart that I love you for the very first time I saw you. And now, I am willing to take responsibility to you and to our child. I know I'ved been a bad person to you but I hope you forgive me. I love you Lara"saad ng txt message ni Gerald.

Binaba ko na ang phone ko tsaka nanood ulut ng palabas. Pero may nag doorbell kaya nabaling ang aking atensyon.

Pagbukas ko ng pinto ay nakita ko si Gerald at agad na yumakap sakin.

"I miss you"bulong nito

Hindi ko alam kung kikiligin ba ako o hindi nalang.

"Why are you here?"tanong ko.

"Im staying here,"saad nito at pinasok na ang kanyang mga maletamg dala dala.

"Your house is also my house now."saad nito.

"Gerald? Hindi kita pinipilit , i mean okay na ako na ako lang"saad ko pero nagsalita ito

"Lara, pagsisilbihan kita at ang baby natin"saad nito. Hindi ko alam pero naramdaman ko ang sincerity niya. Seryoso talaga sya.

"Talaga? Sure ka ba sa mga pinagsasabi mo?"saad ko

Tumango lang ito.

"What if...?"hindi ko na naituloy pa dahil hinalikan niya na ako.

Hindi ko alam pero parang first time kong nakipag kiss sakanya. May kuryente kasi and its weird kasi hindi ko alam. Hahaha

Isa lang alam ko.

Mahal ko sya.😁💖





AN: Sorry sa matagalang update hope you like this chapter. If you like this? Dont forget   to comment, vote and follow me. And btw. Thank you for the 32.4k readers love u all.💖

My Seductive BossTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon