KARANLIKTAKİ NOKTA

Giriş

Yorum yapmadan geçene küserim. Azcık gaza getirin beni lütfen. 😌

Kanlı ellerini soğuk betona dayamış ve başı eğik bir şekilde duruyordu...

Nefesinin o yüksek ritmi, dudaklarının arasından süzülen buharın ahengine karışıyordu.

Yaşıyor muydu?  Ya da yaşadığını mı düşünüyordu? Hissetmiyordu ki hiçbir şey. Sadece acı vardı genç kız için.

Neyin içine girmişti. Neden bu duruma gelmişti. Bilmiyordu. Tek bildiğin, artık sonunun geldiğiydi.

Ya burada, bu iğrenç, kokuşmuş çıkmaz sokakta, cesedi çürüyüp, köpeklere yemek olacaktı ya da bu pisliğin içine karışıp onlardan biri olacaktı.

Nefes almak bu kadar zor olabilir miydi?  Kaburgaları sanki ciğerlerine batıyordu. Bir an irkildi genç kız. Hayır...hayır... Hayır...

Boş sokakta duyduğu adım sesleri ile korkunun tekrar içine dolmasına neden oldu.
Ölmeliydi! Bu işkenceye daha fazla maruz kalmamalıydı Oylum.

Başını kaldırmaya korkuyordu. Yaralar içindeki ellerine gözleri dolu dolu son kez bakarak, hafifçe gözlerini dibindeki siyah ayakkabılara sabitledi.

Duyduğu bariton sesle irkilerek gözlerini sıkıca yumdu.

"Cehenneme hoşgeldin, Küçük!"