Aşkın Benim

kaçış

Merhabalar ❄

İpek;

Evden çıktığım gibi koşuculara taş çıkartacak şekilde koştum ne kadar nefes nefese kalsamda durmadım
yola geldiğimde bir kaç araba geçiyordu durdurmak için türlü haraketler yapmıştım ama nafile
Of layıp yola oturdum ayakları bağdaş kurup nefesimi düzene sokmaya çalıştım kafamı eğip soluklandım
Yanımda duran araba sesiyle kafamı kaldırdım
yanımda pahali oldugu belli olan bir araba vardı
Ayağı kalkıp arabanın içindekine baktım

25 yaşlarında bir adamdı koyu kahverengi saçları
Geniş omuzlu gözlerinde saçları gibi koyu kahverengiydi kendine öz bir çekiciliği vardi gözleri gözlerime sabitlendi
"Merhaba"
"Yolda mı kaldın ?"
"Şey... evet acaba-"
"Atla istediğin yere bırakıyim"
ilk biraz tedirgin olsamda başka şansım yoktu kapıyı açıp koltukta yerimi aldığımda içimde nedensiz bir korku vardı korkumu fark etmiş olucakki
" insan yemiyorum " dedi
Ona baktım çok ifadesizdi cevap vermek istemedim önüme döndüm
aklım o kalın kafalı geldi ilk işim onu polise şikayet etmek olucaktı

" beni yakın bir taksi durağında bırakırmısınız ?"
yanımda az da olsa para vardı
cevap vermedi bu tamam demekti heralde sessiz giden yolculuğumuz o sessizliği bozdu

"Yol ortasında ne işin vardı ?"
"Bu sizi ilgilendirmez " kaçırıldım diyemezdim
Bana bakıp tekrar önüne döndü
"Sana yardım edenlere karşı bu kadar kaba olmamalisin"
"Sizde bu kadar meraklı olmamalısınız"
"Yolun ortasında ne yaptığını merak etmiyor değilim"
"meraklı olduğunuzu kabul ettiniz yani" güler gibi ses çıkardı
" arabama aldıklarıma soru soramazmıyım?"
" arabanıza almasaydınız"
"binmeseydin "ona bakıp ifadesini ölçmeye çalıştım dikkatli bir şekilde yola bakıyord

Hala ona baktığını anladığımda kafamı önüme çevirdim
"Yiğit "
" hıı?"
"Ismim yiğit "
"İpek "
Adını söyleyip sustu bende konusmak gereği duymadim dahada konuşmadık taksi durağının önünde durduğumuzda ona döndüm

" teşşekkür ederim "
" rica ederim küçük bayan " göz devirmemek için kendimi zor tuttum en son ona bakıp kapıyı açıp indim
adını yiğit olduğunu ögrendigin adama son bir kez dönüp
"tekrardan teşekkür ederim" dedim
Bir şey demeyince taksi durağına doğru yürüdüm ...

🎈🎈🎈
Taksiden inip apartmanın merdivenlerini çıkmaya başladım asansör olsada biraz arızalı olduğundan asasoru kullanmıyordum kapalı alanlarda duramazdım
Kapının önüne geldiğimde zile bastım

Kapı açıldığında
Karşımda uykulu gözlerle irem vardı teni sarı olmuştu nesi vardı
"İpek ?" Cevap vermeden içeri geçtim
"Ne bu halin ?" diye sordum endişeli sesimle
"asıl senin bu halin ne peşinde biri varmış gibi hem niye erken geldin sen " diye sordu
" beni boşver sen niye bu saate işte değilsin " içeri geçip bana olanları anlattı iş yerinde tansiyonu düştüğünden bayılmış
ilk endişelensemde önemsiz bir şey olduğunu söyledi
Bana gelince ona bir şeyler uydurmak zorunda kaldım

Sonra doğruları anlatırdım

Odama geçip pijamalarımı üstüne geçirip yatağa kendimi sırt üstü attım bugün ne kadar korksamda sakinliğimi korudum

Düşüncelerimden kurtulup kendimi uykuya teslim ettim
❄❄❄

Deniz ;
Akşam olmuştu hala sinirim geçmemişti
koltuga yayılıp düşündüm
o kızın bu kadar aptal olduğunu bilmiyordum onu bulamıyacağımı mı sanıyordu

Evde bunalmıştım koltuktan doğrulup arası aradım
"Deniz ?"
"İşin varmı ?"
"Yok ta ne oldu ?"
"Kız kaçmış "
"N-nasıl " aras bile tedirgindi çünkü o kıza neler yapabileceğini az pus tahmin edebiliyordu
" boşver ben bara geçiyorum gel " deyip kapattım
Odama çıkıp kapıyı kapattım üstumdekilerini çıkarıp duşa girdim
Kendimi soğuk suya bıraktığımda elimde sızı kendini gösterdi
Sabah hıncımı alamayıp aynayaya yumruğunu geçirmiştim
Banyodan çıkıp üsteme bir şeyler giydim evde oyalanmadan çıktım arabama bindiğinde arastan gelen mesaji açıp okudum
"Nerde kadın ?"
Beyfendi hılzı