The Painful Wave

Chapter 5

NICA POV

Pagadating ko sa hospital. Agad akong pumunta sa isa kong pasyente. Pagpasok ko sa kwarto niya agad itong ngumiti.

"Mommy Nica"masaya nitong sabi at bumaba pa ito sa kanyang hospital bed.

"Becareful baby Ara"sabi ko at inalalayan yung bata.

"Mommy bakit ngayon lang po kayo bumisita dito i miss you"sabi nito at niyakap ako.

"I miss you to baby were is daddy nate?"tanong ko.

"His working. And my mom is still missing until now. Dad didnt know what to do."malungkot nitong sabi.

"Its ok. Dont be sad now Ara. Mommy is here always. Kumain kana ba?" Tanong ko at binuhat ito tsaka pinahiga ulit sa hospital bed.

Si Ara ay anak ni Nate or nathan na kaibigan ko. Since childhood. Siya yung kaibigan ko na palaging sumasalo sakin kapag inaaway ako ni Remond noon.

"Im done mommy. Pinakain napo ako ni tito Jason kanina. Si daddy kasi busy pa."malungkot nitong sabi.

Naramdaman ko na parang nag vibrate yung cellphone ko tiningnan ko.

And its remond calling.

"Sandali lang baby ha. I need to answer this call."sabi ko at tumayo.

"Where are you?"tanong agad nito wala talagang manners

"Hospital"maikli kung sagot habang tinitingnan si Ara.

"Umuwii kana"sabi nito at agad pinatay ang tawag.

Wala talagang manners.

Lumapit ako kay Ara

"Baby kailangan ko nang umuwi."sabi ko sa bata.

"But its to early mommy"nakapout nitong sabi.

"im sorry baby my husband is calling. promise ni mommy na ako ang magbabantay sayo bukas."nakangiti kung sabi.

"promise mommy?"tanong nito at itinaas ang kanyang hinliliit.

kaya ikinabit ko na rin ang hinliliit ko.

lumapit ako sa kanya at hinalikan ito sa noo at niyakap ng mahigpit bago lumabas.

paglabas ko nakita ko si Ate na papunta sa obgyne yata niya..

sinundan ko ito. ngunit agad akong napatigil ng makita ko ang asawa ko na naghihintay at masayang hinahaplos ang tiyan ni ate.

kaya umalis nalang ako para umuwi. pasakay na ako sa ducatti ko ng makita ko si Remond na tumatakbo palabas ng hospital muntik na ako nitong mabangga.

ngunit nakaiwas ako kaya hindi niya ako nakita. Mabilis nitong pinaharurot ang kotse kaya sinundan ko siya pero. hindi ko na nakita ang kanyang kotse.

kaya umuwi nalang ako. Pero pag dating ko wala pa yung kotse niya.

kaya pumasok nalang ako at nakita ko si Nanay Rose na naglilinis ng sala.

"Nica mabuti naman at umuwi kana. nagaalala ako sayo ng malaman ko kay sir na nabaril ka raw. kamusta na yung sugat mo magaling naba?" tanong nito at lumapit sakin at sinuri ang sugat ko.

"ok na po ako nay wag na po kayo magalala"sabi ko at aakyat na sana ng tumunog yung cellphone ko.

"hello"sagot ko.

("kamusta kana Nica joern?")sagot ng sa kabilang linya

"Ryan?"nanginginig kung tanong.

(" mabuti naman at kilala mo pa ako") masaya nitong sabi.