You Lied

Chapter 14

Isang linggo na makalipas ang pasukan at nandito kami sa cafeteria para kumain ng lunch. Kasama ko si Istan, sila Lily at Christoph.

Siguro nagtataka kayo kung pa'no ako nakakapasok sa ganitong klaseng eskwelahan kung hindi naman kami mayaman. Sa totoo lang kasi niyan may kainan kami. Parang puno ng mga Japanese Foods. So Japanese restaurant narin siya. Kaya sapat lang yung kita ni mama para sa pang-aral ko at para sa ibang expenses. Sila Lily naman may bakery sila pero parang café narin kasi may cakes tapos may mga kape. Sabihin narin nating five thousand ang allowance namin ni Lily pero one thousand five hundred lang ginagamit namin. Bale fifty pesos a day. Gusto kasi namin makaipon para kapag may gala or may mga project 'di na kami manghihingi ng pera sa mga magulang namin.

Kinakain ko ngayon yung baong dala ko pati narin si Lily para makatipid. Sila Istan din nagbabaon kasi sinabihan namin na dapat matuto silang magtipid.

Naguusap usap kami tungkol sa Company nila Istan.

Christoph opened the conversation.
"So bro, how's your dad's Company in America. Nabalitaan kong patapos na daw yun and naghahanap na kayo ng mga employees, right?"

Nilunok muna ni Istan ang kinakain niya bago magsalita. "Yeah, were actually having a hard time searching for qualified employees. Gusto namin ay yung the best for the company."

Napahinto ako sa paginom ng tubig. "Mmhh! May kapitbahay ako. Tapos na mag-aral 'yun. Matalino siya tapos masipag rin 'yun naghahanap na ng trabaho. Bagay pa sa company niyo since gumawa kayo ng electronics. Electrical engineer siya."

"Sabihin mo pumunta siya sa company namin sa Makati. Let's see if we can qualify him."

"Her siya. Name's Angelica." Pagtatama ko.

Tumango naman si Istan sign na na-amaze siya. "Oh, nice. Mas madali makipag transact kapag babae."

Sumingit naman si Lily para sa impormasyon. "Istan. May kapit bahay kami, architect siya. Good for making designs para sa mga electronics. Magaling siya and trusted."

Tumango ulit si Istan.

"Bro, my dad's employee has a friend na magaling sa business. She's good when it comes to selling things. She has this really trusted aura making people believe her."

Bumuntong hininga si Istan na para bang nagtatanggal ng bigat sa dibdib. "Thanks guys," He said, "Thank you for helping me search for qualified employees. Base palang sa sinasabi niyo alam ko ng magaling. Just a quick visit and small talks about them. Alam kong mataas taas na rank ang makukuha nila sa company. Malaking tulong ang nabibigay niyo sa akin. Nalelessen yung hassle and 'yung time. If you can, give me more outstanding people for the company. I would gladly accept it."

"No problem bro. We just want the best for the best. Just don't forget about our company. Sana kami parin ang supplier niyo para sa mga electronics niyo."

Istan smiled. "Ofcourse! We're business buddies right? Tsaka wala naman kaming ibang pagkukuhanan maliban sa inyo. Masyado na namin kayong pinagkakatiwalaan."

"Just what I thought." He laughed.

Grabe 'yung pinaguusapan nila. Nakakahilo! Kaya 'yung restaurant nalang namin 'yung gusto kong manahin. Ang sakit sa ulo ng mga ginagawa nila, eh. Nakakadagdag stress lang. Ayo'ko namang magmukhang matanda agad.

"Hey." Kumaway si Lily sa harap ko. "Ok ka Lang?"

"Oo."

"Tulalers ka yata. May problema ba?"