My Personal Maid

*CHAPTER 1-Meet 4SG*

Lyra's POV...

"Rara! Baba na diyan, malelate ka na!!" Bulyaw sakin ni Mama.

First day of school namin today. And I'm in college now so I'm so excited because I will study at Go University. 'Yiiieee..' Excited na talaga ako.

Matagal ko na kasing pangarap na Doon mag study kapag college na ako so eto ako ngayon very excited. Hihi...

"Sige po ma, nandyan na ako" Sabi ko kay mama. Agad naman akong pumasok muna sa banyo para maligo ng mabilisan. Then after that, I'm going down stairs to eat breakfast para magkalaman ang tiyan ko sa pagpasok.

"Rara galingan mo sa unang araw mo sa University ha?" Si Papa yan, ang over protective father ko.

"Opo papa ako pa. Madiskarte kaya tong unica hija niyo. Tsaka matapang rin, may pinagmanahan hehe..." may kompiyansang sagot ko kila mama at papa.

"Oo alam naman namin iyon nak, but sabi nga sa kasabihan na, 'Prevention is better than cure' kaya kung maari umiwaas ka sa gulo ha?" Sabi naman ni mama ko.

"Kilala ka namin Rara kaya huwag ka." Dagdag pa ni papa.

Hay naku napaka OA talaga nila but I know naman na para din iyun sa kapakanan ko so, "Okay po mama and papa" sagot ko nalang sabay lapit sa kanina at niyakap.

Mahal na mahal ko sila kasi hindi ko naramdaman ni minsan na isa akong ampon. Ipinaramdam nila sa akin ang tunay na magmamahal ng isang magulang sa kanyang anak.

So they are my inspiration to study well so that I will pay their efforts since I was a baby.

Pagka kalas ko ng yakap ay nagpa alam na ako sa kanila baka malate pa ako.

"Sige po pasok na po ako, bye my super mama and papa. Muah!" Sabay beso sa kanilang mga pisngi.

"Mag ingat ka sweetheart" pahabol ni Papa at ako naman at nag wave nalang sa kanila bago tuluyang lumabas ng bahay.

MEANWHILE ...

"Hay sa wakas nakarating din." Bulong ko sa sarili ko.

Habang naglalakad nakasalubong ko ang pinakamatalik kong kaibigan. I miss him so much este her na pala siya hehe. Siya si Andrew Cabaniero Jr. A.K.A Andrea Cabaniero. She is not gay but she is a Transwoman.

"Beshie...!" Siya yan tapos bigla niya akong niyakap ng sobrang higpit. Huhuhu... Nasasaktan na ko.

"O-ouch, hehehe b-beshie baka naman." Sabi ko kasi parang malapit na akong mag kulay violet sa pagkakayakap niya sa'kin.

Nakakamiss talaga siya, huhuhu...

"Ay, sarey beshie, Are you okay?" Napapakamot sa ulong sabi niya.

"Tinanong mo pa talaga noh beshie!" Sabay pekeng irap sa kanya hehe acting-actingan mode. Syempre 'di ko din matitiis si beshie no, siya lang kaibigan ko eversince kaya mahal na mahal ko yan. At kilala na namin ang isa't-isa.

"Sorry naman beshie na miss lang naman kita." Saad niya.

"Charot lang! Syempre na miss din kita kahit nung isang araw lang tayo nagkita, pffft hahaha." Sabi ko sa kanya ng natatawa kasi kakabonding lang talaga namin isang araw. Nag milk tea lang naman kami at gumala sa mall. Niyakap ko  ulit siya. Na miss ko naman talaga siya eh.

Tsaka di ko kayang makapag tago ng feelings sa kanya kasi nga bff ko na siya. Since elementary kasi kami, siya na talaga kaibigan ko. At akalain niyo yun, magkaklase kami hanggang ngayon?! Pareho pa kami ng course. Lawyer ang kinuha naming course kahit madaldal ako at mahilig makipagdebate so yun. Nakakasawa na nga siya eh. Charing, hehehe.