Το Κακο Κορίτσι.

4°§

Εχει ήδη αρχίσει ο ηλιος να κρύβεται και εχει ψύχρα, περπαταω, τι περπατάω? Τρεχω εννοω προς την πολυτεχνιουπολη, το στεκι μας, το στεκι ΜΟΥ. Τι θελει αυτός, σφυγγω ακομα περισσότερο το δερμάτινο μαυρο μπουφαν μου πανω στο δερμα μου γιατι κρυωνω καθως
φτανω στο δασακι.

Περναω μεσα απο το δασος και φτανω εκει, ειναι ολοι καθήσμενοι και γελανε, καπνίζουν και πινουν μπύρες, οι περισσότεροι ειναι πλατη αλλα δεν διακρίνω πουθενά τον Στέφανο. Άλλωστε θα τον αναγνωριζα απο την προσεγμένη χοριστρα του, τον ζελε στο μαλλι του και στα προσεγμένα παραεπισημα ρουχα του.

"Που ειναι?" Φωνάζω και ολααα τα αγόρια γυρνανε, φυσικα και αναγνωρίζουν την φωνη μου. ΤΙ ΕΝΝΟΕΊΣ? Μα ενα κεφαλι δεν γυρίζει.
Ωχ...

Παω απο μπροστά και τον βλέπω. ΕΟΧΙ. Δεν μπορει. Αυτο ειναι το σωμα του Στεφανου με αλλον μέσα. Με εναν ΚΟΎΚΛΟ. Με ενα κολλητό λευκό μπλουζάκι που αναδεικνύει τους υπεροχουςς κοιλιακούς του.
ΤΟΥΣ ΠΟΙΟΥΣΣΣ?

Πλακα κανεις εχει τατουαζ ολοο το μανικι, ναι καλα...
Φοραει ενα σκισμένο γαλαζιο τζιν και nike air force. Κοιταω τα παπούτσια μου και χαμόγελαω ασυναίσθητα, ΣΙΓΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΚΑΙΙ? του μαλλί του ειναι ατημέλητο και καποια τουφακια πεφτουν στα ματια του. Ειναι αρκετά ελκυστικός δεν μπορω να πω αλλαααααα Μελινα συγκρατησου, ηρθε στην παρέα σου.

Δεν θελω να τσακωθω μαζι του, κοιταω την Βι που εχει μαστουρωσει και γελαει με την φατσα μου λογω της αλλαγης του, ομως το γελιο της κόβεται και γυρναω να δω γιατι. Εοχιι.

Μια εξεφτελιστικα τσουλα κάθετε στα ποδια του και αυτος βαζει το χερι του μεσα απο το σορτς της, να την χαίρεται οποιος την μεγαλωνει. Εχει ενα καμένο ξανθο ομπρε, φοραει ενα τζιν σορτσακι και το φούτερ μου.
ΤΟ ΠΟΙΟ ΜΟΥ?
Θα την σκοτώσω μα τον Θεό.

Περπατάω και φτανω στο παγκάκι την σκουνταω και χωρις να κοιταξει μου κανει νοημα να περιμένω μεχρι να τελιωσει την φάση. ΕΓΩ? ΝΑ ΠΕΡΙΜΈΝΩ ΕΓΩ? ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ.

Της αρπαζω το μαλλι και γυρναει εκνευρισμένη έτοιμη να πλακωθεί με οποια ή όποιον της χαλάει το φασωμα. Αλλα μόλις με βλέπει κατεβαζει τα ματια

"-Μ-μελινα" λεει τρομαγμένη. "Σηκω φυγε πηγαινε σπιτι και θα τα πούμε εκει" της λεω άγρια και της πεταω τα κλειδιά, αυτη ανταποκρίνεται και κουμπώνει το σορτς της καθως περπαταει προς τον δρομο.
Σειρα του...

"Τι στον διαόλο θες εσυ εδω" λεω ήρεμα και κλυκαρω την γλωσσα μου για να μην αρχίσω να ωρειομαι." Και γιατι εισαι ν-ντυμένος ετσι?" ρωταω ενω τα ματια μου πέφτουν πανω στους διαγραμμενους κοιλιακούς του ΞΑΝΆ. Το κανει επίτηδες, θελει να με κανει να νιωσω κατώτερη. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΣ ΞΕΡΕΙ ΚΑΛΑ.

"Επ." Κανει μονο και γυρνάει στον Στέλιο, το αγορι της Αγγελικης και του παίρνει το τσιγάρο που κρατάει στο χερι του.

"Αυτο ειναι καποιο αστείο θα το σταματήσετε σε λιγο έτσι?" λεω και περιμενω να πουνε ναι και ο Στέφανος να υποκλιθεί για την υπέροχη ιου- παράσταση του και να φυγει, αντ'αυτου ομως τραβάει μια γερη τζούρα και φυσαει τον καπνο

"Γιατι να κανω πλακα πριγκίπισσα" λεει ψυχραιμα και θελω να εκραγω
"Μην με λες πριγκίπισσα" λεω και καθομαι διπλα στην Βίκυ σε ενα σπασμένο μαρμαρενιο παγκακι.

"Δεν ξερω το ονομα σου" λεει χαμογελώντας ειρωνικα και περνάει το χερι του μεσα απο τις καστανες τουφες του. Εγω εντομεταξυ κοντευω να τρελαθω με την αλλαγη και αρχιζω να πιστεύω οτι εχει κατι σε σατανικο δίδυμο.

"Μελινα με λενε" λεω απλα και βγαζω ενα τσιγάρο απο το πακετο που έχω στην τσεπη και αναβω ενς τσιγαρο να χαλαρωσω. Αλλα δεν με αφηνει

"Ακούγονται πολλα για σενα στην περιοχή" λεει και ρολαρω τα ματια μου αηδιασμένη "Ελπιζω κακα" λεω και σηκώνομαι να φυγω αλλα ενας αλλος απο την παρεα με τραβαει και μου ψιθυρίζει "Μελ τσιλαρε λιγο ειναι πολυ κομπλε-" μα τον θεο "δεν το ξες" απανταω επίσης ψιθυριστά."Ουτε εσυ" απαντάει και με αφηνει

Μου σπαει τα νευρα δεν μας ξερει καν και θελει να μπει στην παρεα. Μήνυμα ερχεται απο τον αδελφο μου ομως.
"Τι εκανες στην Ζωή ρε και κλαιει? Μου ειπε για τον Στεφανο, μην ζηλεύεις αδελφουλα"
" Δεν ζηλεύω, ίσως λιγο. ΑΠΛΑ ΤΟΝ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑΝ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΑΜΩ" στελνω και κλεινω το τηλεφωνο.

"Και για πες μας για την αλλαγη σου?"
Του λεω ειρωνικά, θα του παω κόντρα.
"Δεν χρειάζεται" λεει αδιαφορα και ΟΎΤΕ ΚΑΝ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ
"Μμμ, και για πες στα νεα σου φιλαρακια πως τους κανεις να μεινουν στην ίδια ταξη" λεω και τον χτυπάω στην πλατη 'δηθεν' φιλικά.

Θα τον κανω να μετανιωσει που εβγαλε τα παπιγιον του. Αλλα αντι να απαντησει τον βλεπω και σηκώνεται προς το μερος μου. Τα ποδια μου δεν κουνιούνται ΚΟΥΝΙΘΗΤΑΙ ΓΑΜΩ. Φτανει μπροστα μου και πιανει βίαια τον καρπο μου.

"Τ-τι κ-καν-νεις" τραυλίζω και το σφυγγει περισσότερο "Που ειναι η μαγκια σου κοριτσακι τωρα?" λεει και χαμογελαει σατανικα ξερω γω λες και βγηκε απο θριλερ. Κανεις δεν μου εχει ξανα μιλήσει ετσι. "Σταματα να το παιζεις αγρια και σταματα να εισαι κομπλεξικη" λεει σιγανα και γελαει

"Εει παιδια ηρεμα, ουτως η αλλως το συζητήσαμε με τον Στεφανο και θα τις σβησει" λεει ο Πανος. ΦΑΚ

"Δεν το παιζω αγρια... ΕΙΜΑΙ" απανταω και το χερι μου προσγείωνεται στο μαγουλο του.
Με αφηνει και παω προς την Βικυ. "ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΦΑΣ ΧΩΜΑ" Φωναζω νιώθοντας ντροπιασμενη απο την ολη κατασταση αναμεσα στα παιδια που κανουν 'οοο' εδω και τρια λεπτα.

"Παμε" αρπάζω την Βι και φευγουμε...