[Lιмεяεисε]あLιsκοοк

Nineteen

Lisa karşısında gördüğü beden ile iyic duvara sinmişti. Lens taktığı için mavi olan gözleri ve kahverengi saçlarıyla yeterince nefes kesici iken bir de Lisa'nın hemen dibindeydi ve... Tanrım nefesleri birbirlerine değiyordu.

"Beni delirtmeye mi çalışıyorsun sen?!"

Lisa'dan uzaklaşıp duvara yumruk atarken konuştu Jeongguk. "Seni kafeden kovdurttum ve sen buraya mı geldin, bara mı?!"

"Jeongguk, sakinleş-"

"Benden sakinleşmemi bekleme Lisa. Az önce gözlerimin önünde en yakın arkadaşım sana yavşadı! Kim bilir ben gelmeden önce nelere marus kaldın!"

"Akıllanmıyor musun sen? Güzel bir üniversitede okuyorsun, arkadaşların var, Bay Manoban ve Bayan Manoban var, paran var Lisa! İstediğin her şey varken sen bir de gelip barda-"

Lisa şaşırmıştı.

Karşısındaki bedenin soluksuz bir şekilde ona hakaret etmesine şaşırmıştı. "Devam ettir Jeongguk. Sözünü devam ettir."

"..."

"Ah, ya da dur ben söyleyeyim. Sürtük gibi, değil mi? Şu an sürtükten ne farkım var değil mi? Hiçbir şey bilmiyorsun. Sensiz neler çektiğimi bilmiyorsun!"

"Bilmek istiyorum Lisa. Söyle bana. Eskiden her şeyini benimle paylaşırdın..."

"Ah, evet paylaşırdım. Benim anılarım Jeongguk ile dolu, anlıyor musun? Jungkook ile değil. Sen bu kadar değişmişken, bir daha bizim de eskisi gibi olmamızı bekleme."

"Lütfen Lisa yapma bunu bize. Seni bir kez daha kaybedemem. Bunca... Bunca şeyi senin için yapmışken tekrar kaybedemem!"

"Bunca... Şeyi?"