O Berna kimki Hakan onu bana savunuyordu.
Daha fazla düşünmenin anlamı yoktu.
Bu yüzden üstümü değiştirdim. Gecelikleri mi giydim.Işığı kapattım yatağıma geçecektim ki pencereden bana bakan 1 çift göz gördüm.
Karşı villadan an itibariyle izleniyordum.
Cama doğru yaklaştım. İzleyenin kim olduğunu tam anlamıyla tanımıyordum ama ben pencereden dik dik bakarken rahatsız olmuş olacak ki. Hemen geri çekildi ve kendi penceresinin önünden kayboldu.
Neydi bu şimdi.
Çok tuhaf iğrenç bir geceydi. Bu yüzden daha fazla düşünmeden yatağa yattım yarın 10 buçukta ders vardı ve ben çok uykusuzdum. Hiç zorlanmadan uykuya daldım.
*:*:*:*:
Geç kalacaktım saat 9 buçuktu ben hala evden çıkmamıştım herşeyi aldığımdan emin olduktan sonra Hakan'la Furkan'ı uyandırmadan çıkmam gerekiyordu. Onlar yakın arkadaşlarımdı. Hakan ve Furkan teyzemin oğullarıydı. Ebeveynlerimiz tatile çıkmışlardı. Anne babalarımız burada yokken bana göz kulak oluyorlardı. Sahi öyle bir şey de yoktu da neyse.
Yavaşça merdivenlerden aşağıya inip. Kapıya yöneldim
Ece
Bir anda irkilerek arkamı döndüm.
Furkan uyku mağmuru, saçları dağılmış gördümEfendim Furkan. Derse yetişmem gerek öpüyorum.
Diyip bişey demesine fırsat vermeden kapıyı ardımdan kapattım.
Peki ben neyle gidicem derse?
Of of ofHemen taksi çağırdım.
Yetişemeyecektim.Derslerin bitmesine tatile girmemize çok kalmamıştı. Ama üniversite yorucu bir yerdi. Yetiştirilmesi gereken projeler ödevler.
Hava iyiydi bu yüzden yürümeye karar verdim. Hızlı yürüdüğüm için terlemiştim.
Kesin hasta olacam! Diye içimden söylendim.Hakan uyumasaydı ondan anahtarı alıp giderdim diye düşündüm ama dün geceki kavgadan sonra ondan hiç birşey istemek gelmiyordu içimden.
Daha fazla yürümek istemiyordum.
Bu yüzden yol üzerinde bulunan durağa oturdum. Daha 1 dakika geçmeden taksi gelmişti.Oturmamımı bekledin be! Hemen taksiye binip üniversiteye sürmesini söyledim.
*:*:*:*:
Yorucu geçen proje günü bitmişti.
Gün içerisinde Hakan'ı bir çok kez görmüştüm.
Ama göz göze gelmek dahi istemiyordum.
Dersim bitmişti eşyalarımı toplayıp okuldan çıktım.
Yine taksiyle imtihan yaşamak zorundaydım elime telefonu aldım. Numarayı arayacakken yanımda Hakan arabasıyla durdu. Ona bakmadan diğer tarafa döndüm ve taksinin numarasını aradım.Elimden telefonun alınmasıyla Hakan'a bakmam bir oldu.
'Ver telefonumu'
'Dinle beni'
'Ver telefonumu dedim'
Kollarımdan kavrayıp kendine doğru çevirdi
'Bak özür dilerim. Dün akşamki kavga için. Sadece seni korumak istedim. Bu yüzden ona bişey yapmanı engelledim.o kızın sağı solu belli olmaz. Ne kadar sinirli olduğunu gördüm. Bu yüzden daha fazla olay büyümesin diye dün seninle öyle konuştum. Şikayetçi olur diye endişelendim.'
Ona olan sinirim yatışmıştı. Cidden şimdi daha az sinirliydim.
Ne diyeceğimi secemiyordum.
Bir anda sarıldı. Kulağıma doğru yaklaşarak.
'Üzgünüm. Hadi eve gidelim.' dedi
Ve geri çekildi
Kafamı onaylarcasina salladım.*:*:*:
Eve gelene kadar hiç konuşmadık.
Sanırım sadece beni eve bırakmak için eve gelmiştik çünkü Furkan bizle gelmemişti ve tahminimce bu akşam onların eğlence gecesiydi. Hep böyle olurdu. Eve Furkan gelmiyorsa akşamına bir yerlere giderlerdi. Bende bazen onlara katılırdım. Ama bu akşam evde dursam iyi olurdu daha yeni sinirim geçmişti.Evin kapısından Hakan'ın arabasıyla gidişini izledim. Ve odama çıktım.
Hava sıcaklığı iyiydi. Belki bugün biraz havuzda. Yuzmeliyim. Nasıl olsa beni boğmaya çalışan ne Furkan var ne de Hakan. Mayomu giyinip havuz başına geçtim. Şezlong'a oturdum. Telefonumu elime aldım. Ekrandaki bildirimlere göz gezdirdim. En alttaki bildirim ilgimi fazlasıyla çekmişti. Bernayla ilgili bir mesajdı. Ama içeriğini okuyunca önemsiz bir bildirim olduğunu anladım ve havuza girdim. Su soğuk değildi. Bu yüzden birkaç tur yüzdükten sonra sıkıldım ve havuzdan çıktım.
Eve girecektim ki yandaki villadan bana bakan biri olduğunu gördüm.
Ama sen yettin artık haaaa!
Hızlı adımlarla diğer villanın bahçesine doğru yürüdüm.
Bir ses 'merhaba' diye seslendi.
Sese doğru döndüm.
Evin havuza açılan kapısından bana bakıp gülümseyen ben yaşlarında bir erkek vardı.
'Merhaba' dedim anlamaz gözlerle