Selam. Yazım hataları yüzünden şimdiden özür dilerim. (TDK değilim ) Oylarsanız sevinirim
Eski kitaplarımı okuyanlar dünyanın en ergen şeylerine maruz kaldılar hepsinden özür dilerim hsjsbssnshs.
Umarım bunu da beğenirsiniz
🦋.bölüm 0.1
Tekrar aynı lanet yerdeydim. Dört yıl sonra tekrar buradaydım.
Adımlarım oraya gitmek istemiyor,kalbim sanki beni engellemek istercesine atıyordu.
Ağlamamam gerektiğine dair kendime verdiğim sözden dönmeme çok az kalmıştı.
Devasa mor ışıklı tabelanın aydınlattığı ara sokağın girişinde durdum. Sağa döndüğüm an tekrar zihnimde aynı şeyleri yaşayacaktım. Bunu yapmak istediğim söylenemezdi ama bir söz vermiştim. Vazgeçmeye niyetim yoktu.
Sadece tek omzuma taktığım sırt çantamın diğer kolunu sol omzuma geçirdim. Yakalanırsam hayatım biterdi ve benim yapacaklarım bitmemişti.
Sanki canımı yakmak istercesine tepeden sıkıca bağladığım saçlarımı tokamı çıkararak omuzlarımın üzerine özgür bıraktım. O her zaman belime kadar özenle uzattığım saçlarımı severdi. Ama şuan yoktu. O lanet günden beri saçlarımı omuzlarımın üzerine gelecek şekilde kesiyordum.
-----------------------------
"Poyraz?"
Yanımda oturup dün gece yayınlanan maç görüntülerini izleyen Poyraz'a döndüm.
"Efendim güzelim"
Gözlerini televizyondan ayırmadan cevap vermesine gözlerimi devirdim ama şuan bu çok önemli değildi.
"Yarın klube gitmesek olur mu "
"Neden? Kendini kötü mü hissediyosun" dedi ve sonunda bana döndü.
"Hayır. Sadece bileklerim ağrıyor" dedim ve koltukta biraz daha yayıldım.
Dudakları hafifçe yukarı kıvrıldı.
"Az kaldı. Hepsini geride bırakıcaz. Artık bize zarar vermeyecekler. Sadece son bir maç. Sana inanıyorum"
dedi ve bana yaklaşıp artık yumruk atmaktan morarmış ellerimi avuçlarının içine aldı.
"Bize daha fazla zarar gelmesine izin vermeyeceğim. Sana daha fazla zarar gelmesine izin vermeyeceğim."
Ağladığımı görmemesi için onu
Hızlıca kendime çekip sıkıca sarıldım.
Burnundan sesli bir gülme sesi duyduğumda ister istemez gülümsemiştim.
Koltuğa uzanıp kafamı göğsüne yasladı.
Bir eli saçlarımın arasında gezerken diğer eli ise belimi sıkıca sarıyordu. Burası en huzurlu olduğum yerdi...
------------------------
Yaşadıklarım bir film şeridi gibi gözümün önünden geçerken gözümden akan bir damla yaşa engel olamamıştım.
Ağlıyordum. Ben bunları hak etmemiştim.
Avucumun içine geçirdiğim tırnaklarımla gerçeğe dönmüştüm.
Kapüşonumu takıp son kez etrafıma baktıktan sonra derin bir nefes alıp sokağa ilk adımı attım.
Mor ışığın aydınlattığı sokakta sadece botlarımın çıkardığı su sesi duyuluyordu. Sokağın sonuna yaklaştığımda adım atmayı kestim.
Burasıydı. Onun öldürüldüğü yer tam burasıydı.
Kendimi sıkmaktan kızaran yüzüme düşen yağmur damlasıyla kafamı yukarı kaldırdım. Yine yağmur yağıyordu. Sanki buraya geldiğimi anlamıştı. O gece yağmur yağarken başlamıştı her şey.
