Homunculus to też człowiek

3

Wszyscy się lekko zarumienli na moje słowa.

L-To miłe. Wiesz teraz jesteś naszym bratem.

Jak to usłyszałem rozpłakałem się.

-N-na prawdę? To znaczy że jesteśmy rodziną?

G-Tak mały smarky.(tak mnie i rodzeństwo nazywa tata albo buraki~Aut.) Co nie podoba mi się.

-C-o nie, zawsze chciałem mieć rodzinę.

L-Spokojnie Naru.

N-Powinienem o tym powiedzieć Hokake-ji.

L- Mam pójść z tobą?

Zapytała się Lust z miłym uśmiechem.

-Dobrze.

Próbowałem wstać ale dalej kręciło mi się w głowie. Poczułem jak mnie ktoś łapię za plecy. To była Lust.

L-Jesteś nadal osłabiony, pomogę ci.

Pokiwałem zmęczony głową. Wzięła potem moje nogi (stylu pany młodej~SasuNaru) i podniosła mnie.

L-Jesteś bardzo lekki.

Powiedziała zmartwiona a ja milczałem. Wyszła z chatki i szła w stronę Kohany. Wszyscy w wiosce patrzyli na nas ze strachem i obrzydzeniem a na Lust z żądzą. Szeptali jak.

1-Jaka seksi laska.

2-Ale dlaczego zadaje się z tym demonem.

3-Tak w ogóle to kto to?

Lust to po prostu ignorowała. Po chwili byliśmy w wieży Hokage.
: Lust zapukała do drzwi do Hokage.

H-Proszę wejść.

L-Dzień dobry.

************************************
Sry za taki krótk ;_;