Akin Ka Lang

Chapter 27

ISABELLE's POV

           I can't help but smile even more ng makita ko syang may pag-aalinlangan na sa bawat minutong di ko pagsagot at ngiti lang ang sagot na ibinibigay ko ay nagpapatakot sa kanya. 😈

But still... I am a bit angry sa kanya dahil sa mga nalaman ko sa mga sagot nya sa akin. 😠

She really need to learn her lesson so she needs to pay for it. 😈

"What do you think I should do?" 🤔 Nakangiti kong tanong kay Sven. "Hmmm... bakit di na lang kita pikotin? That way you'll know how serious I am?"

"What?!" -Family at the back

"Ano?!" 🤯 Takang sigaw ni Sven sa sinabi ko at mabilis pa sa kunehong na pabaliskwas palayo sa akin.

"T-teka! Baka pwede-" 😖

I didn't give her anytime to finish her sentence as I walk up to her and put a finger to her lips to silence her.

"Nasabi ko na sayo na pagod na ako magpakitang gilas for you to notice me kaya nga I told you my feelings and that's why sinabi kong gusto kitang ligawan... but I don't have a patience to work on it dahil baka tumagal lang ang hinihintay kong sagot na wala ring kasiguraduhang magugustuhan ko ang sagot mo." Napangiti ako ng manlaki ang mga mata nya.

"That is why sabi ko sayo ng gabing 'yon girlfriend na kita-"

"Wala akong sinabing umayon ako sa-"

"Wala nga but isn't it universally known that silence means yes?" 😘 kinindatan ko sya.

"S-sinong may sabi na silence means yes pwede rin namang no ang meaning!" 😰

"Tsk... tsk... alam mo naman siguro ang tacit agreement, right?" 😈

Oh god, namumutla na sya sa sinabi kong tacit agreement. From what I know kay Cassie ng minsan ko na syang tanongin about kay Sven before she came her in Manila, aside sa alam kong naglayas sya at sumali as a volunteered military person sa Mindanao, she worked under lolo Lucas's local export company sa Davao so she should at least not-

That was business at hindi business ang pinag-uusapan dito Kristine. Baka nakakalimutan mong Sven is new in this kind of situation.

"Well... I'm starting to get tired sa girlfriend label so.... why not pikotin-"

"No!!!" Biglang sigaw ni Sven who is now panicking at agad lumayo sa akin.

Even though di ko nagugustuhan ang paglayo nya sa akin I am finding this funny.

"Nasisiraan ka na ba? Oh my god! Ganito ba talaga sya dati pa? Ba't ngayon ko lang narealize? I know she can be demanding and forceful una ko pa lang makilala sya sa ospital at habang tumatagal na nakikilala ko sya but this?" Isahang hiningang tanong ni Sven kay Helen at sa kanya lumapit.

"What the hell! Anong ginagawa mo? Don't touch me and let go of me, Samañiego!"

I can't believe Sven can be childish at a time like this. Para syang batang gustong magtago sa likod ni tita Helen na para bang human shield na panangga nya sa akin.

"I can't. Ayaw mo sa akin so I feel safe sayo kahit na ayaw ko rin sayo." 😐

"Are you a kid? Kristine is only joking sa mga pinagsasabi nya. Binibiro-" 🤨

"Joking? Mukha bang nagbibiro ang mukhang yan? After what she  did to me a week ago hinding-hindi yan magmumukhang nagbibiro sa akin!" O_o

"What did she do, huh? And don't you feel embarassed nasa pamamahay ka namin at sa harapan ng parents ni Kristine."