-8-

532 35 38
                                    

Yemeklerimiz bitmeye yakın Jimin lavaboya gideceğini söyledi, bende o sırada dışarıyı izlemeye başladım.

5 dakika kadar kısa bir süre geçtikten sonra yüzümde flaş patlamasıyla irkilmem bir oldu.

Jimin karşımda elindeki telefonla beni çekiyordu.

"Jimin! Haber verseydin keşke!"

"Hayır böyle daha güzel oldu Jungkook! Tam bana bakarken çekmişim ahahah!"

Telefondan çektiği fotoğrafı bana gösterdi.

Telefondan çektiği fotoğrafı bana gösterdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Çok tatlı çıkmışsın."

Ah Jimin, üzümlü kekim.

"Hadi gidelim Jungkook."

"Tamam hesabı ödeyelim o halde."

İçimden ne kadar gergin olsam da rahat davranmaya çalışıyordum.

"Ben hallettim, hadi ceketini al."

"Tamam."

Jimin bir melek olmalıydı... Bu olaydan sonra babama bir kez daha lanet ettim. O kadar zengindi, evi çok güzeldi ama benim cebimde para yoktu.

1 gün sonra

Busan Prince'den içeri adım attıktan sonra Jimin'le beraber yukarı kata çıktık. Burayı görmemle anılarım depreşmişti.

Keşke o anı yaşamasaydım ya da hafızamdan silebilseydim... Ne yazık ki insanların ailelerini seçebilmeleri mümkün değildi, ya da hafızalarını silebilmeleri.

Kapının önüne geldikten sonra derin bir nefes aldım, Jimin tuttuğu elimi bıraktıktan sonra kapıyı tıklattı.

"Girebilirsiniz."

Geçen ki olaydan sonra yüzümüze hala bakabilmesinden dolayı adamın utanmaz biri olduğunu anlamıştım. Sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu.

Yüzünde küçücük bir utanç duygusu yoktu, insanlar ne ara bu kadar hissizleşmişti?

"Müdürüm, bu benim yakın arkadaşım Jungkook. Kendisi iş arıyor ve buraya gelmesini istedim."

"Merhaba Jungkook."

"Merhaba efendim."

"Geçin oturun bakalım."

Konuşmalarımız sakin ilerlerken ben hala umutsuzdum.
Taaki Jimin'in bana "Sana demiştim!" diye bağırmasına kadar.

Jimin orda beraber çalışacağımız için çok mutluydu, bende öyle; ama burda annemle karşılaşmaktan çekindiğim için pekte istemiyordum açıkçası.

Acaba o gün beni görünce ne hissetmişti? Ya da tanımış mıydı? Yıllardır bir kere bile karşılaşmamıştım o kadınla.

"Teşekkürler efendim."

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 06, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Mandarin || JikookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin