*Habang naglalakad, papuntang school*
Earphones in. Volumes up.
June 11, 2011
Mag iisang taon na palang wala si Pau. Nag iisang taong nakakaintindi sakin. Nagpapasensya.
Nagmamahal?
Kung mahal nya ko, hindi nya ko iiwan.
Sana man lang sinama nya ko. Haaaayyy.
*Andito na ko sa school… Eto na naman tong mga to. Hindi ko maintindihan kung bat kailangan pa nilang maghintayan sa gate! Ang sikip tuloy K Sa iisang room pa din naman babagsak. Kaloka.*
Umakyat na ko sa room. Wala rin naman akong hihintayin o maghihintay sakin.
ANG DRAMA BA?
WELL, Welcome to my world.
*Yuko* Kunwari na lang tulog. Para na rin wala ng makapansin.
“Pau? Pau?! Pau!!! Paulo!!” Hindi man lang sya tumitingin saken. Ang sakit na ng lalamunan ko pero sya aun! IDGAF ang peg.
“Pau…. Please. Utang na loob, Pau. Kausapin mo ko.” Ang bigat sa dibdib. Ang sakit. Gusto ko lang naman malaman kung bat hindi mo sinabi sakin ung bagay na yun. Kung bat di mo sinabi sakin?
“Miss?”
“Uy Miss!!”
“HA?!” Naalimpungatan ako pucha. Sino ba tong epal na to?!
“Hoy Miss!! Nananaginip ka ata!”
YOU ARE READING
Take me with you.
Teen FictionDiary ng high school student... Nang malaman mo na hindi lang puro saya ang meron sa high school. Dahil dito mo rin mararanasan ma-inlove, maiwan, madapa at masaktan. Pero pano kung yung mga taong inaasahan mo na anjan para sayo, kasama sa mga taong...
