Bir sürü insan girdi ve çıktı hayatımdan...Ama hep ben dimdik durdum.Hep kendimi güçlü tuttum... Çok üzüldüm ve bir o kadar da mutlu olduğumu bilirim.. Her zaman ailem yanımda oldu.Dik durmamin tek nedeni oldu ailem çünkü;
Gücümü ailemden aldım..
Belki onlar olmasaydı güçkü duramazdım.. Okula 8. Sınıfın 2.dönemine okula giderken başıma musallat olan bir çocuk vardı. Hep peşimde dolaşıdı sürekli gelirdi yanıma(seni seviyorum,bana bir şans ver) derdi..
Bir gün okula giderken yine yanıma geldi.. Benimle konuşmak istedi yoksa ÖLDÜRECEĞİM seni diye tehtit etti..
Korkudan ne yapcağımı bilemedim..
Onunla gitsem doğru olurmuydu bilmiyordum bile!!
Korkudan onun arabasına bindim..
Konuşmaya başladı;
"BENİ BİR KERE SEVSEN ELİNDEN NE GİDER Kİ DEDİ.."
Bağıdı bıçağı vardı benimle gel, inme arabadan seni 'öldürüm' dedi..
Korkudan birsey diyemedim telefonmu açtım biraz whaatsap baktım..Anneme mesaj atma kararı aldım aklımda..
Gelip beni bu ruh hastasınin elinden biri almalıydı. Zarar vere bilirdi bana. Anneme mesaj atacağım zamanda internettim bitti bildirimi geldi. Normal mesaj hakımda kalmadı. Sadece araya bilirdim. Ama ruh hastasının duymasından korkmuştum.. Bişey yapamadan öylece arabanın arka koltugunda sesizce telefonum ile oynadım zamana geçimekti amacım o konuşmaya devam ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüzünlere Alışmalıyız
Short StoryHayatın gerçeklerine alışmamayan hüzünlü bir kızın hikayesi...