ben: selam kanki
mina: selam bir sorun mu var
ben: senden bir boya almanı ve attığım konuma getirip saçımızı boyamanı istiyorum ücret neyse ödenecek
mina: söylemen yeter ücret e gerek yok
ben: beni bildiğin halde böyle konuşman kırıcı mina hadi atıyorum konumu
mina: hangi renk
ben: mor 2 kişi saç boyayacağız
mina: tamam 30 dakika ya oradayım
ben: bekliyorum görüşürüz
mina benim eski bir arkadaşımdı teyzesi kuafördü ondan biliyor saç boyamayı yoksa o da benim yaşlarımda lise öğrencisi orta okul arkadaşımdı sonra koptuk ama hala teyzesinin kuaföründe çalışıyor..konumu attım telefonu chanyeol a uzattım
ben: teşekkür ederim
chanyeol: rica ederim
ben: ben gitmeliyim
chanyeol: daha iyi misin
ben: eğer kazayı soruyorsan hala hatırlayamıyorum ama hatırlayacağım ne zaman çıkışım olacaksa bana söyle aileme nakil konusunda halletmelerini söyleyeyim
chanyeol: peki
ben: görüşürüz
deyip çıktım odaya gittim jimin içerideydi test çözüyordu hala gülümsedim
ben: evet arkadaşım ben geldim
jimin: hoş geldin otur bakalım
ben: istersen dersine dön önemli değil benimle konuşmak
jimin: sen arkadaşlarına bunları mı diyorsun
ben: aslında ilk defa sana söylüyorum bu kelimeyi yani ilk söylediğim arkadaşım sensin
jimin: neden
ben: çünkü diğer arkadaşlarım boş vakitleri bol ve ilgilenmiyorlar bu yüzden hiç bu kelimeyi kullanmadım
jimin: o konuda haklı olabilirsin
ben: neyse boş verelim ne konuşmak istiyorsun
jimin: seni
dedi ve eline bir defter aldı içinde anket soruları gibi sorular hazırlamıştı
ben: o ne
jimin: merak ettiklerim
ben: peki sor bakalım
dedim gülerek hoşuma gitmedi değil sonuçta biri seni merak ediyor
jimin: ilk soru kaç kişiyle çıktın
ben: kimseyle daha çıkmadım
jimin: peki ilk okulda yaşadığın en güzel anın
ben: kaçırılmam
güldü
jimin: peki neden mutsuz görünüyorsun
ben: bilmiyor musun
jimin: biraz anladım ama biraz değil tam anlamak istiyorum
ben: orta okulun son senesini saymıyorum bütün orta okul hayatım sessiz bir çocuktum mutlu mutsuz fark etmiyordum arkadaşım fazla yoktu arkadaş denilebilecek bir şeyim yoktu doğrusu son senemde ailem dershaneye gönderdi orada ilk defa samimi arkadaşlar edindim ve bu beni hem mutlu etti hemde ilk defa bunca zaman yalnız olduğumu hissetim zordu benim için onlarla eğleniyordum hastalığım daha ortada yok sadece chanyeol den terapi görüyorum tam belli değildi bipolar olduğum sonradan anlaşıldı... ben öyle geziyorum eğleniyorum ama hesaba hiç katamadığım bir şey vardı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİN İLACI/PARK JİMİN
Фанфик"Biliyor musun? ben seni ilk gördüğümde ağladığın gün değildi okulun ilk günü dikkatimi çekmiştin bu kadar heyecanlı ve mutlu bir kız görmemiştim sabırsızdın içinde hep bir heyecan vardı o gün öyle mutluydun ki sanki sabırsızca bir şeye bakmak istiy...
