Hana dan duyduğum sözlerden sonra anlamıştım ikisi kardeşlik adı verilen duygunun esiriydiler sadece Hana bunu yanlış anlamış fakat sonradan yanlış anladığını fark etmiş şimdi kahvaltı yapıyorduk
Ben: Hana kalacak bir yerin var mı
Hana: Jae wook bir süre burada kalabileceğimi söyledi ev arayana kadar buradayım
Ben: istersen ev arkadaşımız olabilirsin yani şuan uyuduğun misafir odasını halledebiliriz orada kalabilirsin
Jimin: iyi fikir hem gözümüz arkada kalmaz
Mi ran: aynen bende hep görebilirim iki sevdiğim insanı
bu dediği ile öksürdüm
Mi ran: hadi güzel hatırınız için 3 olsun sevdiğim için
bu haline güldüğümüzde yemeğe devam etti
Ben: Hana hala bir cevap vermedin
Hana: rahatsızlık vermeyeyim
Ben: uff ne rahatsızlığı ben bunu her gün çekiyorsam senide çekerim ne olmuş yani
dediğimde güldü
Jae wook: ne düşünüyorum biliyor musun havalar güzelleşti bu akşam ailelerinizi yemeğe mi davet etsek hem Jimin in dönüşü hemde Yeni ev arkadaşımızı kutlarız
Ben: ahh iyi fikir
Jimin: aynen olur ben akşam ailemi alır gelirim
gülerek söylediği şeyle ona baktım bitmişti yanımdaydı
Jimin: hem akşam sürprizim var ne zamandır düşündüğüm sürprizi bu akşam yapmayı planlıyorum
Bana bakarak söylediği şey ile ona baktım
Ben: neymiş o
Jimin: adı üstünde sürpriz
kahvaltı bittiğinde motora bindim Jimin bavulu Chanyeol eve götürmüştü ben onu eve bırakacağım arkama bindiğinde kaskı taktı bende kaskımı taktım ellerini belime sardığında güldüm hıza vurup köklediğim de daha sıkı sarılıyordu bana dikiz aynasından baktığımda bana iyice sokulmuştu ceketimi sıkıyordu Tanrım.. korkuyordu biraz yavaşladım kendine gelsin kırmızı ışık yandığında durdum hemen arkamı döndüm şuan trafik önemli değildi kaskımı çıkartım onunda çıkartıp dudaklarını öptüm güldüğünde devam ettik ama korna sesi ile durduk hemen kaskımızı taktık sonrasında eve doğru ilerledik ama yavaş gidiyordum onların evine geldiğimizde indik kaskı çıkartıp motordan indik evin kapısını çaldığımızda Bayan Kang hemen açar açmaz oğluna sımsıkı sarıldı saçlarını kokladı yanağından öptü bu tablo gülümsetmişti sonra çimdikledi
Bayan Kang: bir sonraki hayatında yine annen ben isem yandın çünkü seni değil şehir semt dışına çıkarmam
güldüğümde bana baktı
Bayan Kang: çok büyümüşsün
güldüm onlarda kaldığım 1 haftadan sonra birbirimizi zor görmüştük çünkü ben hep ya etütlerde yada kütüphanelerdeydim ve Üniversitede ayrı eve çıktım sonra Jae wook ile beraber yaşama gibi bir karar alıp evimi satıp gitmiştim Annemlere haftada bir yada ayda bir gelir olmuştum
Bayan Kang: böyle güldüğünüze göre barıştınız
başımla onayladım
Ben: hazırlandığında beni ararsın beraber hastaneye geçeriz bende annemlere bakayım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİN İLACI/PARK JİMİN
Fanfiction"Biliyor musun? ben seni ilk gördüğümde ağladığın gün değildi okulun ilk günü dikkatimi çekmiştin bu kadar heyecanlı ve mutlu bir kız görmemiştim sabırsızdın içinde hep bir heyecan vardı o gün öyle mutluydun ki sanki sabırsızca bir şeye bakmak istiy...
