1.Bölüm

42 3 2
                                    

Bütün akşam çok kötü başım ağrıdığı için hiç uyuyamadım.Sabah saat 5 gibi uyandım ve artik yataktan kalkma vaktinin geldigini dusundum ve yataktan kalkip mutfaga dogru yoneldim.Kendime bir kahve hazirlamaya karar verdim.Arkadasim Pelinsu odasinda uyuyordu.
18 yasindaydik ikimizde eve cikali bir ay kadar bir sure oldu ve bence gayet iyi idare ediyoruz.Bulasiklar ve camasirlar Pelinsu da temizlik ve utude bende.Bence gayet adil.Neyse boş yapmayalım.Kahvemi hazırladım.Camın kenarındaki masaya oturdum ve dışarıyı izlemeye basladim.Hos neyi izliceksem artik.Neyse disariya bakmaya devam ettim.Ve oda ne oyle..
Birisi buraya bakiyor.Kim oldugunu giremiyorum cunku yuzunu kapatmis.

"Zümrüd uyandinmi?"
Pelinsu beklemedigim bir anda konusunca irkildim .
"Ayyy Pelinsu ödümü kopardı oyle sessizce gelinirmi!!"
"Ayy tamam sende cok korkaksin"dedi.

Ayağa kalktim.Kahvem bitmisti.Bardagimi tezgaha koymak icin uzere tezgaha yobeldim bir anda basim donmeye ve gozum kararmaya basladi.Bana neler oldugunu anlamadan kendimi yerde buldum.Gozlerimi acamiyor konusamiyordum.Sadece bir takim sesler cok tanidik sesler.Gözlerimi actıgimda ilk gordugum sey kafamin tepesinde duran serum oldu.O an hastanede oldugumu anladim.kafami saga cevirdigimde Pelinsuyu gordum."Bana neler oldu?Neden buradayız?"dedim ona.

"Bir anda bayıldın bende seni hemen hastaneye getirdim.Doktor kendini fazla yorduğundan olabiliceğini söyledi.Kendine daha fazla dikkat etmeli ve biraz uyumalıymışsın.Bu yüzden sakinleştirici yaptılar yolda.Zaten hastahane iki üç sokak ötemizde gelmeleri uzun sürmedi o yüzden."

"Bakıyorum yine çenen açılmış."dedim ve bana yavaşça göz devirmesini izledim."Neyse o değilde ben çok acıktım sen kantine gidip birşeyler alsana."dedim."Alayım paşam başka bir emriniz?"
"Şimdilik yok."dedim kabararak."Bakıyorum her şeye bir cevabınız var peki şunada cevap ver hangi parayla?"diye sordu afalladım."Nasıl yani?"

"Diyorum ki zeka küpü.Çıkarken yanıma sadece anahtar aldım para mara yok yani anliycağın"
"O zaman yapıcağın şey çok basit eve gidicek, parayı alıcak ,markete gidicek, atıştırmalık bir şeyler alıcak ve buraya geri geliceksin.Anladın mı zeka küpü?"dedim ahh ben ve einstein zekam."Tamam ya karşında salak mı var?"dedi ve montunu alıp acilin kapısına yöneldi bende biraz uyurum umuduyla gözlerimi kapattım.Aradan 5 10 dakika geçti ve uykunun o sıcak kollarına bendenim kendini daha yeni yeni bırakıyordu.

Gözlerimi açtığımda hava Güneş açmıştıama pelinsu halen daha yoktu.bu kız nereye kayboldu yaaa.derken acilin kapısı açıldı hemen o tarafa yönrldim belki pelinsudur diye ma içeriye benim yaşlarımda bir erkek çocuk girdi.Bu tarafa geliyordu.
Yatağımın yanina geldi ve "Merheba ben Yamaç"dedi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 11, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ZÜMRÜDÜANKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin